روز جهانی معلم

معید برادران یکشنبه 17 مهر‌ماه سال 1390 ساعت 12:34 ب.ظ http://smbh.mihanblog.com

بر شما هم مبارک

چطور مگه من هم معلمم

راستی ایمیلتو چک کن

شایان زنجانیان یکشنبه 17 مهر‌ماه سال 1390 ساعت 04:14 ب.ظ http://shayanzanjanian.com

سلام آقای آل داود.روز جهانی معلم را به شما تبریک می گویم.امید وارم همیشه در پناه خدا موفق و پیروز باشید.

من هم دوست دارم این روز را به تو تبریک بگویم
اگه یادت باشه در زنگ انشا برام نوشتی می خوای معلم بشی اونم معلم ابتدایی
نمی دونی اون روز چقدر خوشحال بودم که دانش آموز فرزانه ای مثل تو
آموزگاری را بر تمام شغل ها ترجیح داده است
به خودم می بالیدم و احساس رضایت تمام وجودم را پرکرده بود
شاید حرف تو بهترین هدیه ای بود که به من داده شده بود .
و مهم ئنیست که در آینده معلم بشی یا نشی
فقط این را بدان که شایستگی های یک معلم واقعی در وجودت نهفته است
پس روزت مبارک .

ترلان یکشنبه 17 مهر‌ماه سال 1390 ساعت 05:28 ب.ظ http://www.gtas-science.blogsky.com/

روز جهانی شما هم مبارک

ممنوم
امسال در مدرسه جای خالی شما را کاملا احساس می کنم
و پاسخ های کوتاه و خلاقانه ای که به پرسش ها می دادی
بهترین کرسی های علمی را برایت آرزو دارم

حمید رضا صفاری یکشنبه 17 مهر‌ماه سال 1390 ساعت 07:21 ب.ظ

به مناسبت روز جهانی (معلم) این مطالب تقدیم به شما :
شکوه معلم
همه چیز مکث کرده است. همه صورت های خندان و دست های پرشور، انگار چیزی دیگر تمنا دارد . آن پاسخ محو، آن حضور صمیمی و آن زمزمه محبت، یک «معلم» است.
در باز می شود. قلم و کتاب و دست و پا، به احترام شکوه «معلم» قیام می کند. دیوارها هم ایستاده اند. همه باید به حرمت لبخند آموزگار برخیزند و به مهربانی و علم، سلام کنند.
جشن آموزش
کلاس، آغاز شده است . باران دانش، قطره قطره و پیوسته افشانده می شود. آموزگار، وجود نازنینش را واژه واژه می کند. او دهقان شده است. به مزرعه پاک قلب بچه ها، به صحرای ذهن و جان آنها، بذر به بذر می آموزد. چه سبزه زاری می شود! دهان معلم ها، پر از یاقوت است؛ ریز و درشت. او از همه آدم های دیگر، سخی تر است. او رایگان، بی هیچ ارمغان، دست های کوچک را از آن همه یاقوت بنفش، پر کرده است .
سهم معلم از جشن آموزش، یک رضایت است که در دل او ماندنی می شود. فکرش را کرده اید: تا دنیا دنیاست، هر روز و شب، وقتی معلم خوب می نشیند به پای تماشای ساقه هایی که خود بر دل خاک نشانده و حالا درخت شده است، چقدر لذت می برد.
دست های معلم، بوسیدنی است
دانش آموز ایرانی! معلم تو، شبیه پیامبر خداست . چون که شکل مادر و مثل پدر، به شکفتن تو، به روشنایی تو و به سرفرازی ات اندیشه می کند.
قدر معلم تو، از هدیه روز معلم خیلی بیشتر است. امروز برایش گل ببر و تا فردای همیشه، از بوی زندگی و خوشبختی، از رایحه علم و خدایی آموزگار، پر نشاط شو.
امروز یادت نرود: دست های معلم شاید گچی باشد، شاید هم جوهری، ارزش بوسیدن دارد!
او یک معلم بود
یک نفر بود که به اندازه بزرگی ایران و به اندازه اهمیت دین اسلام، زحمت می کشید. شب ها کمتر می خوابید و بیشتر می خواند تا روزها بیشتر بنویسد و عطر کلام را در کتاب و در دانشگاه جاری سازد.
او آن قدر اشتیاق آموختن داشت که دوستی جز اندیشه و نوشته نداشت . چند سال که گذشت، همه کتاب ها، عاشق او شدند و دانشجوها، پروانه هایی شدند که دور شمع آبی رنگ او طواف می کردند. با صدای گرم او، روح می گرفتند و با جمله های ارغوانی اش آهسته آهسته بیدار می شدند.
او هم یک «معلم» بود؛ بهترین معلم. وقتی پرهای پروازش خوب اوج گرفت، غیر از کتاب ها و دانش جوها، حتی رسول خدا صلی الله علیه و آله هم عاشقش شد و یک نیمه شب، به خواب او آمد. به او تبسم کرد و او را بوسید.
وقتی معلم را بیدار شد، فهمید که قرار شده است، جایزه ای بزرگ به او بدهند و کمی که زمان عبور کرد و به وصالش رسید.
افتخار گرفتن مدال طلایی شهادت را به او دادند . چون او هم تمام هستی و دارایی اش را به دانش آموزها داده بود.
امروز، روز آموزگار بزرگ، شهید مرتضی مطهری است. به یاد او، قدر معلم هایمان را بیشتر می دانیم.

حمید جان خوشحال شدم از دیدنت
وقتی به وبلاگ سر میزنید و کامنت میذارین
انگار روبروم نشستید و دارید با خودم حرف می زنید
متن زیبا و پر احساست را خوندم و لذت بردم
امید وارم شایسته ی این همه محبت باشم .

معید برادران یکشنبه 17 مهر‌ماه سال 1390 ساعت 09:33 ب.ظ http://smbh.mihanblog.com

آقا چک کردیم:بسیار زیبا بود.لذت بردم

ای وای تو هم این پایین بودی ؟ خوب شد دیدمت
وگرنه باز هم باید منتظر نیش و کنایه هات بودم
منم خیلی خوشم اومد
آخه من فیلمشو خیلی دوست دارم و شاید تا به حال چندین بار دیده باشم

ترلان چهارشنبه 20 مهر‌ماه سال 1390 ساعت 08:47 ب.ظ http://www.gtas-science.blogsky.com/

خیلی ممنون.
جای خالی شما هم توی مدرسه احساس می شه . . .

امروز شنیدم پنجشنبه ها به رسالت سر می زنید
خوشحال شدم که معلمتون را فراموش نکردید .

شایان زنجانیان جمعه 22 مهر‌ماه سال 1390 ساعت 06:00 ب.ظ

سلام
از لطفتون بی نهایت ممنونم.فکر نکنم روزی لیاقت این رو داشته باشم که لقب معلم رو به من بدن.باز هم از محبتی که به من دارید خیلی ممنونم.امید وارم امسال هم مثل سال پیش با آمار قبولی های بالای مدرسه ی امید در
تیزهوشان رو به رو بشیم.راستی تا یادم نرفته لطفا سلام من رو به آقای کاشانی و شرفاء هم برسونید و روز جهانی معلم رو از طرف من بهشون تبریک بگید.

همیشه دوستتان داشتم؛دارم؛وخواهم داشت

شایان زنجانیان