زیردریایی برای کاوش کشتی ها و هواپیما های غرق شده نیز کار برد دارد، و اغلب شواهد و دلایل این سوانح را بدست می دهند. زیردریایی ها به کمک کشتی مادر به منطقه عملیاتی اعزام می شود. زیردریایی به کمک کابل به کشتی مادر وصل شده و از طریق آن نیرو و احتمالاً سیگنال های کنترلی و تصویری با زیردریایی مبادله می کند. زیردریایی به کمک آب مخازن بالاست در دریا بالا و پایین می رود. در بستر اقیانوس ها، زیردریایی به کمک موتور های (پروانه دار) الکتریکی (به نام محرک) حرکت می کند. خدمه می تواند با کشتی گفتگو کند و در مواقع اضطراری به سطح آب باز گردد. کاوش اعماق دریازیردریایی می تواند در کف اقیانوس ها (خیلی بیشتر از زیردریایی های نظامی) عمل کند. این بدان علت است که خدمه در اتاقک های کروی یا استوانه ای محکمی قرار دارند. این اتاقک در مقابل فشار بسیار زیاد آب (در آن عمق) مقابله می کند. خدمه های زیردریایی نمی توانند (حتی با لباس غواصی) زیردریایی را ترک کنند، بنابراین در چنین شرایطی آنها به کمک بازوها (که می توانند تجهیزات و نمونه را جمع آوری کنند) کار می کنند. چراغ های پر قدرت محیط تاریک زیر آب را روشن می کنند و خدمه می تواند از پنجره و یا دوربین های ویدیویی اطراف را ببینند. زیردریایی ها می توانند روبات های زیرآبی را بکار گیرند تا بتوانند به نواحی خارج از دسترس (مثل داخل کشتی شکسته) دستیابی داشته باشند. زیردریایی که در تصویر زیر می بینید می تواند با یک خدمه به عمق 700 متر برود و یا با کنترل از راه دور (بدون خدمه) و به کمک دوربین های ویدیویی به عمق 1000 متری برود. استوانه های شناوری (مخازن بالاست) با آب و یا هوا پر می شوند تا زیردریایی بالا و پایین برود. در مدل سازی زیر نحوه پایین رفتن و بالا آمدن زیردر یایی را می بینید. برای پایین رفتن بر روی (پایین) و برای بالا آمدن بر روی (سطح) تقه بزنید. در این مدل سازی به نحوه باز شدن دریچه ها توجه کنید.
زیردریایی لاک پشتیمهندس آمریکایی، دیوید باشنل اولین وسیله حمل و نقل زیر آبی را در سال 1776 ساخت. وی نام آن را لاک پشت گذاشت و شبیه تخمه مرغ بود و می توانست برای مصارف نظامی، یک نفر را حمل کند. دو پروانه (که با نیروی دست حرکت می کردند) باعث حرکت افقی و عمودی زیردریایی می شدند. در ضمن مخزن بالاست نیز زیردریایی را قادر می ساخت که بالا و پایین برود. زیردریایی سادهزیردریایی ساده ای به کمک خمیر مجسمه سازی و لوله بسازید. به کمک فشردن یا رها کردن بطری، زیردریایی را در آب بالا و پایین ببرید. اختلاف فشار داخل بطری باعث می شود آب به لوله وارد و یا از آن خارج شود، و در نتیجه وزن ظاهری لوله تغییر کند. وقتی لوله سبک می شود بالا رفته و هنگامی که سنگین می شود پایین می رود. زیردریایی ها با وارد کردن آب دریا در مخازنی به نام مخازن بالاست، در آب بالا و پایین می روند. برای پایین رفتن، زیردریایی آب را به داخل مخازن شناوری (بالاست) می فرستد. این کار وزن زیر دریایی را زیاد می کند و در نتیجه پایین می رود. برای بالا آمدن، زیردریایی به کمک هوای فشرده آب داخل مخازن را به بیرون تلمبه می کند و در نتیجه سبک می شود.
|
بطری پلاستیکی بزرگ، شن، قیف پلاستیکی، دو عدد بطری پلاستیکی کوچک، درفش، قیچی، خطکش، دو عدد نی نوشیدنی پلاستیکی، نوار لاستیکی، خمیر مدلسازی (از نوعی که سخت نشود)، دو عدد گیره کاغذ
1- بطری بزرگ پلاستیکی را با استفاده از یک قیف، پر از شن کنید. آنرا تا جایی پر کنید که در مخزن آب ته نشین شود. برای یافتن میزان مورد نیاز شن، بطری را در آب امتحان کنید. هنگام آزمایش در آب، در بطری محکم بسته باشد.
2- یک سوراخ بزرگ (تقریبا به عرض سانتیمتر 1) در یک طرف دو بطری پلاستیکی کوچک ایجاد کرده و در طرف دیگر یک سوراخ کوچک، به اندازهای که بتوان نی پلاستیکی را وارد آن نمود، ایجاد نمایید.
3- دو بطری کوچک را با استفاده از نوار لاستیکی به دو طرف بطری بزرگ وصل نمایید. بطریهای کوچک را بچرخانید تا سوراخ کوچک هر یک به سمت بالا قرار گیرد.
4- یک نی نوشیدنی پلاستیکی را وارد هر یک از سوراخهای کوچک نمایید به نحوی که قسمتی از آن وارد بطری شود. به وسیله خمیر مدلسازی سطح اطراف سوراخ را عایقبندی کرده تا یک اتصال بدون نشت آب داشته باشید.
5- یک گیره کاغذ کوچک را به قسمت وسط نی بزنید. گیره باید به اندازه کافی محکم باشد تا بتواند مسیر نی را بسته و مانع از خروج هوا به سبب فشار آب شود.
6- ماکت زیردریایی خود را در مخزن آب قرار دهید. با وجود گیرهها باید روی آب شناور بماند. گیرها را بردارید. آب وارد مخازن شناوری خواهد شد و زیردریایی در آب فرو خواهد رفت.
این ماکت نهایی زیردریایی است. ممکن است مدل شما در ابتدا در آب از جلو یا عقب خم شود. در چنین حالتی از طریق تکان دادن شنها در درون بطری آن را تراز نمایید.
7- برای اینکه زیردریایی را دوباره به سطح آب برگردانیم، همزمان و به آرامی در نیها بدمید. هوا، آب را به بیرون از مخازن شناوری خواهد راند و زیردریایی تا سطح آب بالا خواهد آمد.
8- وقتی ماکت زیردریایی شما دوباره به سطح آب بازگشت، دمیدن در مخازن را به آرامی ادامه دهید و هر کدام از گیرهها را دوباره در جای خود بزنید. ماکت زیردریایی شما شناور روی سطح آب خواهد ماند.
چوب پنبه، درفش، قیچی، بطری کوچک پلاستیکی، بطری بزرگ پلاستیکی، گیره کاغذی بزرگ، خطکش، انبردست، مهره، نوار پلاستیکی بلند، مداد کوچک، نی نازک باغچه
1- با استفاده از درفش سوراخی در وسط چوب پنبه ایجاد کنید. دو شکاف اریب در دو طرف چوب پنبه ایجاد کرده و دو باریکه پلاستیکی را که از بطری پلاستیکی کوچک برداشتهاید، وارد این شکافها نمایید.
2- یک قطعه مستطیلی از یک طرف بطری پلاستیکی بزرگ ببرید. شکاف ایجاد شده، قسمت بالایی قایق شما را تشکیل میدهد. به وسیله درفش یک سوراخ کوچک در پشت و زیر بطری ایجاد نمایید.
3- به وسیله انبردست، قسمتهای خمشدهی گیرهی کاغذی را صاف کنید.5/1 سانتیمتر از انتهای این سیم را خم کنید. سیم را داخل چوب پنبه فرو کرده و سپس آن را از مهره و سوراخ کوچک رد کنید.
4- انتهای سیم را در داخل بطری خم کنید یک نوار لاستیکی را از دور این بخش سیم رد کرده و آنرا تا دهانه بطری بالا بکشید. به وسیله یک مداد محل آنرا تثبیت نمایید.
5- پروانه را با دست خود نگه داشته و مداد را بچرخانید تا نوار لاستیکی پیچیده شود. تا زمانیکه قایق را در آب قرار میدهید، پروانه را نگهدارید و سپس آنرا آزاد نمایید. چه اتفاقی میافتد؟
6- اکنون یک سکان برای قایق خود بسازید. یک قطعه پلاستیکی به ابعاد 4× 4سانتیمتربریده و دو سوراخ نزدیک یک گوشه آن ایجاد نمایید. نی نازکی را از این دو سوراخ رد کنید.
7- قطعهای را که از بطری بزرگ بریدهاید به عنوان پایه سکان استفاده نمایید. دو سوراخ به فاصله2 سانتیمتر از هم و در مرکز قطعه ایجاد کرده و نی را از آن دو رد کنید.
این مدل نهایی قایق است. برای اینکه نحوه کنترل قایق را آزمایش کنید موقع شروع، سکان را در مرکز قرار دهید تا قایق در مسیر مستقیم حرکت کند. به نظر شما چگونه میتوان قایق را در مسیر دایروی هدایت نمود؟
8- پایه سکان را توسط نوار لاستیکی به بطری محکم کنید به گونهای که سکان از پروانه فاصله داشته باشد. نوار لاستیکی را بچرخانید و قایقتان را در آب قرار دهید. جهت سکان را عوض کنید چه اتفاق میافتد؟
باتری بسازیم
با مقوا یک استوانه بسازید و در ته آن ورق آلومینیوم بچسبانید. سپس به ورق آلومینیوم سیمی وصل کنید.
مقداری پنبه را به آب نمک یا آبلیمو آغشته کنید و در داخل قوطی قرار دهید. در مرحله بعد سکه ای تمیز روی پنبه قرار دهید. سپس به ترتیب ورق آلومینیوم، پنبه آغشته به آبلیمو و سکه را روی هم قرار دهید و این کار را چندین بار تکرار کنید.
سرانجام سیمی را به طرف دیگر سکه وصل کنید.
دو طرف دیگر سیم ها را به زبانتان بزنید چه احساسی دارد؟ آنها را به لامپی وصل کنید چه مشاهده می کنید؟
به شکل های زیر توجّه کنید.
سلولز ملکولى نخمانند و دراز است که پیکر گیاهان را میسازد. چوب درختان مقدار فراوان سلولز دارد. به این دلیل، کاغذ را از آن میسازند، براى این کار، درختان را میبرند و به کمک ماشین ویژهاى، تنهى آنها را ریز ریز میکنند. سپس، این تکههاى کوچک چوب را با مواد شیمیایى و مقدار فراوان آب داغ، مخلوط میکنند تا خمیرى از رشتههاى سلولزى به دست میآید.
به کمک وسایل بسیار سادهاى میتوانید در خانه کاغذ بسازید. براى این کار شما به غربالى شبیه شکل مقابل نیاز دارید. این غربال را میتوانید با همکارى پدر و مادر خود بسازید. مقدارى کاغذ باطله را ریز ریز کنید. تکههاى کاغذ را تا 15 دقیقه در آب گرم بگذارید. سپس به کمک قاشق، آنها را با آب مخلوط کنید تا خمیر کاغذ آماده شود. اکنون به کمک غربال، آب اضافى خمیر را از آن بگیرید. سپس خمیر را به آرامى روى یک ورقهى پلاستیک برگردانید و روى آن را با ورقه پلاستیکى دیگرى بپوشانید. اکنون به کمک وردنه آب اضافى را از کاغذ بیرون کنید و آن را در آفتاب بگذارید تا خوب خشک شود.
چینیهاى باستان، به همین روش از پوست درخت توت کاغذ میساختند. ایرانیها کاغذ سازى را از چینیها آموختند و براى این که روى کاغذ بهتر بتوانند بنویسند، هر دو سطح آن را با نشاسته میپوشاندند. شما نیز میتوانید به خمیر کاغذ خود کمى نشاسته بزنید تا کاغذ بهترى داشته باشید. همچنین میتوانید با نوآورى خود کاغذهاى جالبترى بسازید. براى مثال، به خمیر کاغذ چند گلبرگ اضافه کنید و اثر آن را بر کاغذ ساخت خود ببینید.
میخواهم بیشتر بدانم
بازیافت کاغذ
براى آماده کردن کاغذ هر روز به اندازه یک جنگل، درخت بریده میشود. اگر چه به جاى آنها، درختان جدیدى کاشته میشوند، اما آنها سریع رشد نمیکنند تا جاى همهى درختان بریده شده را پر کنند. به این دلیل، کاغذهاى باطله را بازیافت میکنند. پس از گردآورى کاغذهاى باطله، جوهر روى آنها را با کمک مواد شیمیایى بر میدارند. سپس آنها را با مواد شیمیایى و مقدار فراوان آب مخلوط میکنند. تا خمیر کاغذ به دست آید. اکنون از این خمیر ورقههاى کاغذ ساخته میشوند. شما با مصرف درست کاغذ و جدا کردن کاغذهاى باطله از آشغالها، میتوانید به حفظ جنگلها کمک کنید.
فتوکپی ساده و فوری
آیا می خواهید بدون داشتن دستگاه فتوکپی، با کمترین هزینه و در کوتاهترین زمان و با مواد اولیه خیلی ساده و پیش پا افتاده، هر تصویر از هر مجله و کتاب را که می خواهید، فتوکپی کنید؟ پس ابتدا وسایل لازم را فراهم سازید.
وسایل مورد نیاز :
تربانتین (تربانتین را در ظرف های پلاستیکی یک لیتری از مغازه های رنگ فروشی می توانید تهیه کنید.)
اکنون در یک بطری تقریبا دهن گشاد مقداری تربانتین بریزید و روی آن آب اضافه نمایید. برای یک قاشق تربانتین چهار قاشق آب لازم است. قطعه صابون را نیز توی این بطری بیاندازید و آن قدر این سه ماده را به هم بزنید که صابون کاملاً حل شود.
به این ترتیب که عکس دلخواه را انتخاب کرده و دور آن را با قیچی ببرید. آن را روی یک دسته کاغذ روزنامه و یا سطح یک میز قرار دهید.
روی آن تصویر به مقدار کافی از محلول فوق بمالید. برای این کار پنبه را به مایع مزبور آغشته کنید و روی تصویر مورد نظر بمالید. روی آن یک صفحه کاغذ سفید قرار دهید.
با یک دست کاغذ را روی تصویر ثابت نگهدارید و با دست دیگر پشت قاشق را روی کاغذ سفید بمالید و اطمینان حاصل کنید که تمام قسمت های مختلف تصویر در زیر کاغذ سفید تحت فشار قاشق قرار گرفته و تماس کامل بین کاغذ و تصویر حاصل شده است.
حالا کاغذ سفید را از روی تصویر جدا کنید. ملاحظه خواهید کرد که تصویر مطلوب شما روی کاغذ فتوکپی شده است.
این تصویر موقتی نیست و برای همیشه روی کاغذ یا گوشه ای از دفتر شما باقی خواهد ماند. عجیب اینکه تصاویر رنگی را به همین روش می توانید از کتابها و مجلات مختلف کپی کنید. فقط باید بگوییم، در مورد اسکناس این روش بی نتیجه است، زیرا ماده چاپ اسکناس با مرکب های معمولی به کار رفته در چاپخانه ها کاملاً متفاوت است.
همچنین می توانید با استفاده از این مایع تصاویر دلخواه خود را بر روی لباس های سفید رنگ کپی کنید، ولی به شما پیشنهاد می کنم ابتدا این کار را بر روی یک کاغذ سفید انجام دهید و اگر از نتیجه کار راضی بودید، این کار را بر روی یک لباس کهنه و بلااستفاده انجام دهید و سپس اگر باز هم کیفیت تصویر کپی شده رضایت بخش بود، آن را بر روی لباس تازه خود کپی کنید. باز هم تاکید می کنم، که این کار را تنها بر روی لباس سفید رنگ امتحان کنید. از این روش می توانید برای کپی تصاویر مورد نظر خود بر روی سطوح دیگر مانند چوب نیز استفاده کنید.
نکته ای دیگر این که، بهتر است این آزمایش را در فضای باز و یا جایی که هوا به خوبی جریان دارد، انجام دهید. و از تماس مایع آزمایش با چشم های خود، خودداری کنید.
انواع بیماری های میکروبی
۱ - بیماری هایی که عامل آن ویروس می باشد
- فلج اطفال:
پولیو میلیت (فلج کودکان ) یک بیماری حاد عفونی است که میتواند سیستم عصبی مرکزی را به شدت گرفتار نماید و به فلج شل حاد منجر شود.
هاری
بیماریی است که در اثر ویروسی از خانواده رابدو ویریده ایجاد میشود. این ویروس در تمام حیوانات خونگرم از جمله در انسان میتواند ایجاد بیماری کند. ویروس از بزاق حیوان هار و محل گازگرفتگی وارد بدن شده در ماهیچهها به سمت اعصاب انتهایی میرود و شروع به تکثیر مینماید.
هاری هر سال ۵۵ هزار نفر (۳۱ هزار نفر در آسیا و ۲۴ هزار نفر در آفریقا) را میکشد. مرگ در صورت ابتلا به هاری تقریبا قطعی است و در طول تاریخ تنها ۶ انسان از هاری جان سالم بهدر بردهاند. نجات یک دختر ۱۵ ساله از هاری در ویسکانسین، ایالات متحده آمریکا در سال ۲۰۰۴ اولین مورد گزارش شده از غلبه دستگاه ایمنی انسان بر این بیماری بدون استفاده از درمانهای خاص ضدهاری بود.
ویروس هاری در حرارت ۵۰ درجه سانتی گراد در مدت ۱۵ دقیقه و در حرارت ۶۰ درجه در مدت ۳۵ ثانیه و در حرارت ۱۰۰ درجه سانتی گراد در مدت چند ثانیه از بین میرود. بنابراین برای ضدعفونی وسایل آلوده کافی است چند دقیقه آنها را جوشاند یا با فنل و الکل شستشو داد.
کلیه حیوانات خونگرم پستاندار چه وحشی و چه اهلی به این بیماری حساس میباشند. البته در پرندگان ابتلا به این بیماری فقط بهطور مصنوعی در آزمایشگاه گزارش شدهاست.
سُرخَک نوعی عفونت سیستم تنفسی است که یک ویروس از خانواده پارامیکسوویریده آن را ایجاد میکند. علائم سرخک شامل تب، سرفه، آبریزش بینی، و خارش پوستی در نقاط مختلف بدن است.
سرخک از طریق تنفس منتقل میشود و بهشدت واگیردار است. در واقع ۹۰٪ افراد فاقد ایمنی که با بیمار مبتلا به سرخک زندگی میکنند این بیماری را از او میگیرند. دورهٔ نهفتگی بهطور میانگین ۱۴ روز است و دو تا چهار روز پیش از آغاز بیماری قابلیت سرایت خود را از دست میدهد.
احتمال مرگ بر اثر سرخک در کشورهای توسعهنیافته با سوء تغذیه شایع و شرایط بهداشتی نامناسب تا ۲۸٪ است، اما در مناطق دیگر بسیار پائین است و در ایالات متحده از سال ۱۹۸۷ تا ۲۰۰۰ فقط ۰.۳٪ (۱۷۷ مرگ از ۶۷٬۰۳۲ مورد) بودهاست.
واکسیناسیون نقش مهمی در کاهش شدید موارد ابتلا به این بیماری داشته است. در کشورهای توسعهیافته معمولاً واکسن دو بار یکی در ۱۸ ماهگی (کودکان زیر ۱۸ ماه معمولاً ایمنی بالایی نسبت به بیماری دارند) و یکی در ۴ یا ۵ سالگی زده میشود. در صورت مشاهدهٔ سرخک در یک مدرسهٔ شبانهروزی یا جایی شبیه به آن نیز تمام افراد واکسیناسیون میشوند.
سازمان بهداشت جهانی توصیه کرده که در کشورهای توسعهنیافتهای که سرخک بسیار شایع است، واکسن دو بار در سنین ۶ و ۹ ماهگی تزریق شود. انجام واکسیناسیون سرخک در این سنین معمولاً برای آن است که خدمات بهداشتی دیگر مانند پشهبند برای جلوگیری از مالاریا، داروهای ضد انگل و مکملهای ویتامین آ نیز به کودکان داده شود.
سرخک درمان خاصی ندارد. اما برای کاهش تب بیمار از استامینوفن و ایبوبروفن استفاده میشود. برخی تحقیقات هم تأثیر خفیف ویتامین آ در کاهش علایم و کاهش مرگ و میر مبتلایان به سرخک را نشان دادهاست. برخی افراد هم ممکن است به سینهپهلو و بیماریهای عفونی مبتلا شوند که در آن صورت داروهای آن بیماریها برایشان تجویز خواهد شد.
آنفلوآنزا
یا گریپ (Grippe) بیماری واگیردار است که توسط ویروسهای RNA دار از خانواده Orthomyxoviridae ایجاد میشود.[۱] این نوع ویروسها در پرندگان و پستانداران اثر میگذارند.این بیماری باعث عفونت حاد دستگاه تنفسی میشود که با سردرد ناگهانی، درد ماهیچه، تب و ضعف و بیحالی شدید نمایان میشود.این بیماری در موارد حاد به خصوص در خردسالان ممکن است باعث ذات الریه شود. سه گونه ویروس آنفلوآنزا به نامهای A B C وجود دارد . در حالت معمولی دورهٔ بیماری ۳ تا ۴ روز است .
در قرن بیستم ویروس آنفلوآنزا در سال ۱۹۱۸ شیوع پیدا کرد و تا امروز آمار مرگ و میر یک سیر نزولی را طی کردهاست. به این صورت که در آغاز فعالیت این ویروس مرگهای دسته جمعی حتی ۴۰ میلیون نفر در یکسال گزارش شدهاست اما به مرور کاهش یافت. امروزه گونههای جدیدتر این ویروس مانند آنفلوآنزای پرندگان یا آنفلوآنزای خوکی نیز ظهور کردهاند.
بیماریهایی چون قلبی، ریوی، کلیوی، دیابت، آسم، بارداری و کهنسالی امکان مبتلا شدن افراد به انفلو انزا را افزایش میدهند . همچنین کودکان به علت سیستم دفاعی ضعیف بیشتر به این بیماری مبتلا میشوند. چون این بیماری واگیر دار است در مکانهای عمومی امکان انتقال این بیماری زیاد میباشد .
تب و لرز، سردرد، دردهای عضلانی از جمله کمردرد، خستگی، سرفه (که ممکن است با خلط همراه باشد.)، گلودرد، خشونت صدا، آبریزش از بینی از علایم شایع بیماری هستند. آنفلوانزا در تمام سنین به غیر از دوران شیرخوارگی دیده میشود. شیوع ناگهانی انواع مختلف آنفلوانزا تقریباً هر زمستان رخ میدهد و شدت آنها متفاوت است.
عفونت با ویروسهای دسته اورتومیکسوویروسها. این ویروسها در اثر تماس مستقیم یا غیرمستقیم (مثلاً استفاده از لیوان آلوده) گسترش مییابند.
هرچند دورهٔ معمولی بیماری ۳ تا ۴ روز است اما چون در جریان آنفلوآنزا میکروبهای دیگری به بدن حمله میکنند ازاینرو سبب پیدایش عفونتهای ثانوی به خصوص در دستگاه تنفس هم میگردند و این بدان معنا است که آنفلوآنزا مقاومت بدن را کم کرده و آن را برای دچار شدن به بیماریهای دیگر آماده میسازد. به کار بردن ماسک، گندزدایی هوای اتاق بیماران و جدا کردن سریع مبتلایان از افراد سالم تا حدی مانع شیوع آنفلوآنزا میشود.
اوریون (به انگلیسی: Mumps) یا بناگوشک یک بیماری ویروسی است که معمولاً کودکان را مبتلا میکند. تظاهر اصلی و عمده این بیماری التهاب غده بناگوشی است، ولی ممکن است این عفونت به غدههای دیگر، مانند لوزالمعده، مغز، بیضه و تخمدان هم گسترش یابد. این بیماری یک عفونت واگیردار است[۱].علائم اوریون شامل سردرد، تب، تورم غدد لنفاوی، و آبریزش بینی و چشم است.
اوریون یک بیماری عفونی دوران کودکی است که بیشتر کودکان بالای دو سال را مبتلا میسازد. این بیماری توسط یک ویروس ایجاد میشود و دوره کمون آن ۱۴ تا ۲۱ روز است . ممکن است یک یا دو روز پیش از شروع علائم عمده، کودک دچار بد حالی عمومی شود، سپس غدد بزاقی در ناحیه بناگوش و زیر چانه متورم میشوند، این علامت میتواند همراه تب دیده شود. تورم ممکن است نخست در یک طرف صورت ایجاد شده و سپس طرف دیگر را درگیر سازد و یا این که همزمان در هر دو طرف بروز کند. تورم غدد بزاقی سبب درد هنگام بلعیدن میشود. همچنین ممکن است به علت توقف ترشح بزاق از غدد بزاقی، خشکی دهان وجود داشته باشد. تورم بیضهها یا تخمدان در موارد نادر دیده میشود، علیرغم این علائم، اوریون یک بیماری کم خطر است، با این حال اگر قبل، در طی و یا بعد از تورم غدد بزاقی کودک دچار درد و سفتی گردن شود، علامت بروز مننژیت ناشی از اوریون است که میتواند خطرناک باشد.
اقداماتی که شما میتوانید برای کمک به کودک انجام دهید: برای کمک به کودک میتوانید غذاهای مایع مثل شیر، سوپ و یا ماست به او بدهید تا بلع غذا آسانتر بشود.
۱- نخست درجه حرارت بدن را کنترل کنید و اگر حرارت بالا بود با استفاده از اسفنج مرطوب، تب را پایین بیاورید؛
۲- از غذاهای مایع برای کودک استفاده کنید؛
۳- برای برطرف کردن خشکی دهان، مایعات فراوان به کودک بدهید و در صورت وجود مشکل در نوشیدن از نی استفاده کنید؛
۴- یک کیسه آب گرم را در یک حوله پیچیده و آن را روی موضع درد قرار دهید؛
۵- برای تأیید تشخیص هرچه زودتر با پزشک مشورت کنید. همچنین در صورت بدتر شدن بیماری پس از گذشت ۱۰ روز و وجود سردرد یا سفتی گردن حتماً با پزشک تماس بگیرید.
اقداماتی که پزشک انجام میدهد: - هیچ درمان خاصی برای اوریون وجود ندارد، پزشک شما ممکن است توصیه کند که تا ۵ روز پس از بین رفتن تورم غدد بزاقی، از رفتن کودک به مدرسه جلوگیری کنید؛ - اگر بیضهها متورم و دردناک هستند، ممکن است پزشک استراحت مطلق و شربت استامینوفن توصیه کند تا تورم از بین برود؛
آزمون جغرافی
کافی است روی تصویر کلیک کنید و سپس نام هر موضوع را با موس انتخاب کرده و به داخل کشور مورد نظر ببرید