دو تا در یکی!  

آیا چشمتان به شما کلک می زند؟ آیا شما می توانید دو تصویر را در یک تصویر ببینید؟

این اتفاق روی می دهد زیرا پس از آنکه جسمی از مقابل چشمتان گذشت، شما همچنان برای مدت کوتاهی آن را می بینید.

وسایل مورد نیاز

١- به کمک پرگار دایره ای بر روی مقوا بکشید. دور آن را ببرید.

٢- دو سوراخ در نزدیکی کناره مقوا ایجاد کنید. سپس دایره ای روی یک طرف مقوا رسم کنید.

٣- ضربدری بر روی طرف دیگر مقوا رسم نمایید.

٤- حلقه کش ها را از هر سوراخ عبور دهید.

٥- مقوا را چندین دور بچرخانید تا کش سفت پیچیده شود.

٦- مقوا را رها کنید. بدین ترتیب مقوا می چرخد و شما ضربدر را داخل دایره می بینید.

نمونه ای از این پروژه را در شکل زیر مشاهده می کنید.

فیلم

فیلم یک نوار طولانی از عکس ها است، به طوری که هر کدام تفاوت جزئی با عکس قبلی شان دارند. یک پروژکتور عکس ها را به سرعت، و یکی پس از دیگری، بر روی پرده می اندازد و شما می توانید ترکیب آنها را به صورت فیلم ببینید.

تخم‌مرغ‌های پر از شاهی 

تا زمانی که آّب در اختیار دانه‌ها باشد ، می‌توانند در جاهای خیلی عجیبی برویند. رویاندن تخم‌مرغ‌های پر از شاهی تفریح خوبی است. بعلاوه بعداً می‌توانید شاهی‌ها را هم بخورید.

وسایل مورد نیاز

٢ عدد تخم‌مرغ

یک کاسه‌ی کوچک

پنبه

آب

دانه‌های شاهی

آبرنگ

قلم مو

١- تخم‌مرغ‌ها را با احتیاط از وسط بشکنید و داخل آن‌ها را خالی کنید.

٢- یک تکه پنبه را با آب سرد خیس کنید و آن را داخل پوسته‌ی تخم‌مرغ بگذارید.

٣- دانه‌های شاهی را داخل پنبه بگذارید و پوست تخم‌مرغ را به مدت دو روز یا هر زمانی که جوانه بزند در یک جای تاریک بگذارید. سپس آن‌ها را به فضای روشنی مانند کنار پنجره انتقال دهید.

٤- بر روی تخم‌مرغ‌ها را صورتک‌های شاد بکشید و موهایشان را کوتاه کنید. می‌توانیداز این موها در درست کردن ساندویچ هم استفاده کنید.

زیردریایی  

مشاهده و اکتشاف اعماق دریا وظیفه اصلی زیردریایی است. این وسیله قادر است سرنشینانی را حمل کند. به کمک بازو و روبات زیرآبی، خدمه زیردریایی می تواند کف اقیانوس ها را (در تحقیقات جلوه های غیر متعارف و عجیب اشکال حیات زیر آب) مورد کاوش قرار دهد. زیردریایی برای کاوش کشتی ها و هواپیما های غرق شده نیز کار برد دارد، و اغلب شواهد و دلایل این سوانح را بدست می دهند. زیردریایی ها به کمک کشتی مادر به منطقه عملیاتی اعزام می شود. زیردریایی به کمک کابل به کشتی مادر وصل شده و از طریق آن نیرو و احتمالاً سیگنال های کنترلی و تصویری با زیردریایی مبادله می کند. زیردریایی به کمک آب مخازن بالاست در دریا بالا و پایین می رود. در بستر اقیانوس ها، زیردریایی به کمک موتور های (پروانه دار) الکتریکی (به نام محرک) حرکت می کند. خدمه می تواند با کشتی گفتگو کند و در مواقع اضطراری به سطح آب باز گردد. کاوش اعماق دریا  زیردریایی می تواند در کف اقیانوس ها (خیلی بیشتر از زیردریایی های نظامی) عمل کند. این بدان علت است که خدمه در اتاقک های کروی یا استوانه ای محکمی قرار دارند. این اتاقک در مقابل فشار بسیار زیاد آب (در آن عمق) مقابله می کند. خدمه های زیردریایی نمی توانند (حتی با لباس غواصی) زیردریایی را ترک کنند، بنابراین در چنین شرایطی آنها به کمک بازوها (که می توانند تجهیزات و نمونه را جمع آوری کنند) کار می کنند. چراغ های پر قدرت محیط تاریک زیر آب را روشن می کنند و خدمه می تواند از پنجره و یا دوربین های ویدیویی اطراف را ببینند. زیردریایی ها می توانند روبات های زیرآبی را بکار گیرند تا بتوانند به نواحی خارج از دسترس (مثل داخل کشتی شکسته) دستیابی داشته باشند. زیردریایی که در تصویر زیر می بینید می تواند با یک خدمه به عمق 700 متر برود و یا با کنترل از راه دور (بدون خدمه) و به کمک دوربین های ویدیویی به عمق 1000 متری برود. استوانه های شناوری (مخازن بالاست) با آب و یا هوا پر می شوند تا زیردریایی بالا و پایین برود. در مدل سازی زیر نحوه پایین رفتن و بالا آمدن زیردر یایی را می بینید. برای پایین رفتن بر روی (پایین) و برای بالا آمدن بر روی (سطح) تقه بزنید. در این مدل سازی به نحوه باز شدن دریچه ها توجه کنید. زیردریایی لاک پشتی  مهندس آمریکایی، دیوید باشنل اولین وسیله حمل و نقل زیر آبی را در سال 1776 ساخت. وی نام آن را لاک پشت گذاشت و شبیه تخمه مرغ بود و می توانست برای مصارف نظامی، یک نفر را حمل کند. دو پروانه (که با نیروی دست حرکت می کردند) باعث حرکت افقی و عمودی زیردریایی می شدند. در ضمن مخزن بالاست نیز زیردریایی را قادر می ساخت که بالا و پایین برود. زیردریایی ساده  زیردریایی ساده ای به کمک خمیر مجسمه سازی و لوله بسازید. به کمک فشردن یا رها کردن بطری، زیردریایی را در آب بالا و پایین ببرید. اختلاف فشار داخل بطری باعث می شود آب به لوله وارد و یا از آن خارج شود، و در نتیجه وزن ظاهری لوله تغییر کند. وقتی لوله سبک می شود بالا رفته و هنگامی که سنگین می شود پایین می رود. زیردریایی ها با وارد کردن آب دریا در مخازنی به نام مخازن بالاست، در آب بالا و پایین می روند. برای پایین رفتن، زیردریایی آب را به داخل مخازن شناوری (بالاست) می فرستد. این کار وزن زیر دریایی را زیاد می کند و در نتیجه پایین می رود. برای بالا آمدن، زیردریایی به کمک هوای فشرده آب داخل مخازن را به بیرون تلمبه می کند و در نتیجه سبک می شود. آنچه شما نیاز دارید: میله بافتنی، بطری پلاستیکی، کاسه، لوله پلاستیکی 8 سانتیمتری که یک طرفش بسته است و بتواند داخل بطری شود، مقدار کمی خمیر مجسمه سازی 1- به کمک انگشتانتان خمیر مجسمه سازی را به طرف باز لوله فرو ببرید تا به نیمه آن برسد. 2- سوراخی در خمیر مجسمه سازی ایجاد کنید تا هوا بتواند وارد لوله شود. لوله را داخل کاسه آب بیاندازید 3- اگر لوله شناور ماند مقداری خمیر مجسمه سازی به آن اضافه کنید. اگر در آب فرو رفت مقدار خمیر از آن بردارید. این کار را آنقدر انجام دهید تا لوله به نزدیکی سطح آب برسد. 4- بطری پلاستیکی را تقریباً تا دهانه از آب پر کنید. لوله را داخل بطری بیاندازید و درب آن را محکم ببندید. بطری را بفشارید و توجه کنید چه اتفاقی برای زیردریایی می افتد. با تغییر فشار اعمالی به بدنه بطری، شما می توانید آن را بالا و پایین ببرید.

ساخت یک زیردریایی

 وسایل مورد نیاز:

بطری پلاستیکی بزرگ، شن، قیف پلاستیکی، دو عدد بطری پلاستیکی کوچک، درفش، قیچی، خط‌کش، دو عدد نی نوشیدنی پلاستیکی، نوار لاستیکی، خمیر مدل‌سازی (از نوعی که سخت نشود)، دو عدد گیره کاغذ

1- بطری بزرگ پلاستیکی را با استفاده از یک قیف، پر از شن کنید. آن‌را تا جایی پر کنید که در مخزن آب ته ‌نشین شود. برای یافتن میزان مورد نیاز شن، بطری را در آب امتحان کنید. هنگام آزمایش در آب، در بطری محکم بسته باشد.

2- یک سوراخ بزرگ (تقریبا به عرض سانتی‌متر 1) در یک طرف دو بطری پلاستیکی کوچک ایجاد کرده و در طرف دیگر یک سوراخ کوچک، به اندازه‌ای که بتوان نی پلاستیکی را وارد آن نمود، ایجاد نمایید.

3- دو بطری کوچک را با استفاده از نوار لاستیکی به دو طرف بطری بزرگ وصل نمایید. بطری‌های کوچک را بچرخانید تا سوراخ کوچک هر یک به سمت بالا قرار گیرد.

4- یک نی نوشیدنی پلاستیکی را وارد هر یک از سوراخ‌های کوچک نمایید به نحوی که قسمتی از آن وارد بطری شود. به وسیله خمیر مدل‌سازی سطح اطراف سوراخ را عایق‌بندی کرده تا یک اتصال بدون نشت آب داشته باشید.

5- یک گیره کاغذ کوچک را به قسمت وسط نی بزنید. گیره باید به اندازه کافی محکم باشد تا بتواند مسیر نی را بسته و مانع از خروج هوا به سبب فشار آب شود.

6- ماکت زیردریایی خود را در مخزن آب قرار دهید. با وجود گیره‌ها باید روی آب شناور بماند. گیرها را بردارید. آب وارد مخازن شناوری خواهد شد و زیردریایی در آب فرو خواهد رفت.

تنظیمات نهایی

این ماکت نهایی زیردریایی است. ممکن است مدل شما در ابتدا در آب از جلو یا عقب خم شود. در چنین حالتی از طریق تکان دادن شن‌ها در درون بطری آن را تراز نمایید.

7- برای اینکه زیردریایی را دوباره به سطح آب برگردانیم، هم‌زمان و به آرامی در نی‌ها بدمید. هوا، آب را به بیرون از مخازن شناوری خواهد راند و زیردریایی تا سطح آب بالا خواهد آمد.

8- وقتی ماکت زیردریایی شما دوباره به سطح آب بازگشت، دمیدن در مخازن را به آرامی ادامه دهید و هر کدام از گیره‌ها را دوباره در جای خود بزنید. ماکت زیردریایی شما شناور روی سطح آب خواهد ماند.

ساخت یک قایق موتوری

وسایل مورد نیاز

چوب پنبه، درفش، قیچی، بطری کوچک پلاستیکی، بطری بزرگ پلاستیکی، گیره کاغذی بزرگ، خط‌کش، انبردست، مهره، نوار پلاستیکی بلند، مداد کوچک، نی نازک باغچه

1- با استفاده از درفش سوراخی در وسط چوب پنبه ایجاد کنید. دو شکاف اریب در دو طرف چوب پنبه ایجاد کرده و دو باریکه پلاستیکی را که از بطری پلاستیکی کوچک برداشته‌اید، وارد این شکاف‌ها نمایید.

2- یک قطعه مستطیلی از یک طرف بطری پلاستیکی بزرگ ببرید. شکاف ایجاد شده، قسمت بالایی قایق شما را تشکیل می‌دهد. به وسیله درفش یک سوراخ کوچک در پشت و زیر بطری ایجاد نمایید.

3- به وسیله انبردست، قسمت‌های خم‌شده‌ی گیره‌ی کاغذی را صاف کنید.5/1  سانتی‌متر از انتهای این سیم را خم کنید. سیم را داخل چوب پنبه فرو کرده و سپس آن ‌را از مهره و سوراخ کوچک رد کنید.

4- انتهای سیم را در داخل بطری خم کنید یک نوار لاستیکی را از دور این بخش سیم رد کرده و آن‌را تا دهانه بطری بالا بکشید. به وسیله یک مداد محل آن‌را تثبیت نمایید.

5- پروانه را با دست خود نگه داشته و مداد را بچرخانید تا نوار لاستیکی پیچیده شود. تا زمانی‌که قایق را در آب قرار می‌دهید، پروانه را نگه‌دارید و سپس آن‌را آزاد نمایید. چه اتفاقی می‌افتد؟

6- اکنون یک سکان برای قایق خود بسازید. یک قطعه پلاستیکی به ابعاد  4× 4سانتی‌متربریده و دو سوراخ نزدیک یک گوشه آن ایجاد نمایید. نی نازکی را از این دو سوراخ رد کنید.

7- قطعه‌ای را که از بطری بزرگ بریده‌اید به عنوان پایه سکان استفاده نمایید. دو سوراخ به فاصله2  سانتی‌متر از هم و در مرکز قطعه ایجاد کرده و نی را از آن دو رد کنید.

حرکت مستقیم و تغییر مسیر

این مدل نهایی قایق است. برای اینکه نحوه کنترل قایق را آزمایش کنید موقع شروع، سکان را در مرکز قرار دهید تا قایق در مسیر مستقیم حرکت کند. به نظر شما چگونه می‌توان قایق را در مسیر دایروی هدایت نمود؟

8- پایه سکان را توسط نوار لاستیکی به بطری محکم کنید به گونه‌ای که سکان از پروانه فاصله داشته باشد. نوار لاستیکی را بچرخانید و قایقتان را در آب قرار دهید. جهت سکان را عوض کنید چه اتفاق می‌افتد؟

باتری بسازیم 

با مقوا یک استوانه بسازید و در ته آن ورق آلومینیوم بچسبانید. سپس به ورق آلومینیوم سیمی وصل کنید.   

 

 

مقداری پنبه را به آب نمک یا آبلیمو آغشته کنید و در داخل قوطی قرار دهید. در مرحله بعد سکه ای تمیز روی پنبه قرار دهید. سپس به ترتیب ورق آلومینیوم، پنبه آغشته به آبلیمو و سکه را روی هم قرار دهید و این کار را چندین بار تکرار کنید.   

 

 

سرانجام سیمی را به طرف دیگر  سکه وصل کنید.   

 

 

دو طرف دیگر سیم ها را به زبانتان بزنید چه احساسی دارد؟ آنها را به لامپی وصل کنید چه مشاهده می کنید؟    

 

 

به شکل های زیر توجّه کنید. 

بازیافت کاغذ

چگونه کاغذ بسازیم؟

سلولز ملکولى نخ‌مانند و دراز است که پیکر گیاهان را می‌سازد. چوب درختان مقدار فراوان سلولز دارد. به این دلیل، کاغذ را از آن می‌سازند، براى این کار، درختان را می‌برند و به کمک ماشین ویژه‌اى، تنه‌ى آن‌ها را ریز ریز می‌کنند. سپس، این تکه‌هاى کوچک چوب را با مواد شیمیایى و مقدار فراوان آب داغ، مخلوط می‌کنند تا خمیرى از رشته‌هاى سلولزى به دست می‌آید.

کاغذ بسازید

به کمک وسایل بسیار ساده‌اى می‌توانید در خانه کاغذ بسازید. براى این کار شما به غربالى شبیه شکل‌ مقابل نیاز دارید. این غربال را می‌توانید با همکارى پدر و مادر خود بسازید. مقدارى کاغذ باطله را ریز ریز کنید. تکه‌هاى کاغذ را تا 15 دقیقه در آب گرم بگذارید. سپس به کمک قاشق‌، آن‌ها را با آب مخلوط کنید تا خمیر کاغذ آماده شود. اکنون به کمک غربال، آب اضافى خمیر را از آن بگیرید. سپس خمیر را به آرامى روى یک ورقه‌ى پلاستیک برگردانید و روى آن را با ورقه پلاستیکى دیگرى بپوشانید. اکنون به کمک وردنه آب اضافى را از کاغذ بیرون کنید و آن را در آفتاب بگذارید تا خوب خشک شود.

چینی‌هاى باستان، به همین روش از پوست درخت توت کاغذ می‌ساختند. ایرانی‌ها کاغذ سازى را از چینی‌ها آموختند و براى این که روى کاغذ بهتر بتوانند بنویسند، هر دو سطح آن را با نشاسته می‌پوشاندند. شما نیز می‌توانید به خمیر کاغذ خود کمى نشاسته بزنید تا کاغذ بهترى داشته باشید. همچنین می‌توانید با نوآورى خود کاغذهاى جالب‌ترى بسازید. براى مثال، به خمیر کاغذ چند گلبرگ اضافه کنید و اثر آن را بر کاغذ ساخت خود ببینید.

می‌خواهم بیش‌تر بدانم 

بازیافت کاغذ 

براى آماده کردن کاغذ هر روز به اندازه یک جنگل، درخت بریده می‌شود. اگر چه به جاى آن‌ها، درختان جدیدى کاشته می‌شوند، اما آن‌ها سریع رشد نمی‌کنند تا جاى همه‌ى درختان بریده شده را پر کنند. به این دلیل، کاغذهاى باطله را بازیافت می‌کنند. پس از گرد‌آورى کاغذهاى باطله، جوهر روى آن‌ها را با کمک‌ مواد شیمیایى بر می‌دارند. سپس آن‌ها را با مواد شیمیایى و مقدار فراوان آب مخلوط می‌کنند. تا خمیر کاغذ به دست آید. اکنون از این خمیر ورقه‌هاى کاغذ ساخته می‌شوند. شما با مصرف درست کاغذ و جدا کردن کاغذهاى باطله از آشغال‌ها، می‌توانید به حفظ جنگل‌‌ها کمک کنید.

فتوکپی ساده و فوری 

آیا می خواهید بدون داشتن دستگاه فتوکپی، با کمترین هزینه و در کوتاهترین زمان و با مواد اولیه خیلی ساده و پیش پا افتاده، هر تصویر از هر مجله و کتاب را که می خواهید، فتوکپی کنید؟ پس ابتدا وسایل لازم را فراهم سازید.

وسایل مورد نیاز :

1. تصویر دلخواه از مجله یا کتاب
2. چند کاغذ سفید بدون خط کشی
3. یک قاشق فلزی
4. یک قطعه صابون معمولی
5. آب
6. پنبه

تربانتین (تربانتین را در ظرف های پلاستیکی یک لیتری از مغازه های رنگ فروشی می توانید تهیه کنید.)

اکنون در یک بطری تقریبا دهن گشاد مقداری تربانتین بریزید و روی آن آب اضافه نمایید. برای یک قاشق تربانتین چهار قاشق آب لازم است. قطعه صابون را نیز توی این بطری بیاندازید و آن قدر این سه ماده را به هم بزنید که صابون کاملاً حل شود.  

 

با این مایع می توانید فتوکپی کنید : 

به این ترتیب که عکس دلخواه را انتخاب کرده و دور آن را با قیچی ببرید. آن را روی یک دسته کاغذ روزنامه و یا سطح یک میز قرار دهید. 

 

روی آن تصویر به مقدار کافی از محلول فوق بمالید. برای این کار پنبه را به مایع مزبور آغشته کنید و روی تصویر مورد نظر بمالید. روی آن یک صفحه کاغذ سفید قرار دهید.  

 

با یک دست کاغذ را روی تصویر ثابت نگهدارید و با دست دیگر پشت قاشق را روی کاغذ سفید بمالید و اطمینان حاصل کنید که تمام قسمت های مختلف تصویر در زیر کاغذ سفید تحت فشار قاشق قرار گرفته و تماس کامل بین کاغذ و تصویر حاصل شده است.  

 

حالا کاغذ سفید را از روی تصویر جدا کنید. ملاحظه خواهید کرد که تصویر مطلوب شما روی کاغذ فتوکپی شده است.  

 

 

این تصویر موقتی نیست و برای همیشه روی کاغذ یا گوشه ای از دفتر شما باقی خواهد ماند. عجیب اینکه تصاویر رنگی را به همین روش می توانید از کتابها و مجلات مختلف کپی کنید. فقط باید بگوییم، در مورد اسکناس این روش بی نتیجه است، زیرا ماده چاپ اسکناس با مرکب های معمولی به کار رفته در چاپخانه ها کاملاً متفاوت است. 

 

 

همچنین می توانید با استفاده از این مایع تصاویر دلخواه خود را بر روی لباس های سفید رنگ کپی کنید، ولی به شما پیشنهاد می کنم ابتدا این کار را بر روی یک کاغذ سفید انجام دهید و اگر از نتیجه کار راضی بودید، این کار را بر روی یک لباس کهنه و بلااستفاده انجام دهید و سپس اگر باز هم کیفیت تصویر کپی شده رضایت بخش بود، آن را بر روی لباس تازه خود کپی کنید. باز هم تاکید می کنم، که این کار را تنها بر روی لباس سفید رنگ امتحان کنید. از این روش می توانید برای کپی تصاویر مورد نظر خود بر روی سطوح دیگر مانند چوب نیز استفاده کنید. 

 

 

نکته ای دیگر این که، بهتر است این آزمایش را در فضای باز و یا جایی که هوا به خوبی جریان دارد، انجام دهید. و از تماس مایع آزمایش با چشم های خود، خودداری کنید.

گوش و شنوایی

آیا تا بحال در یک مکان واقعا بی‌صدا بوده‌اید؟ حتی در ساکت‌ترین مناطق خارج شهر نیز صدا وجود دارد؛ اعم از صدای باد، پرندگان در حال آواز و حشرات در حال وزوز.

صدا به صورت امواج نامرئی در هوا حرکت می‌کند. گوش‌های شما به نحوی طراحی شده‌اند که امواج صوتی را تشخیص داده، آن‌ها را به پیام‌های عصبی تبدیل می‌کنند و این پیام‌های عصبی را به مغز می‌فرستند. مغز این پیام‌ها را تحلیل کرده و صدا را شناسایی می‌نماید.

لاله گوش (pinnae) در دو طرف شما، مشخص‌ترین بخش دستگاه شنوایی بوده ولی در عین حال کمترین پیچیدگی و حساسیت را دارا است. هر لاله گوش از طریق یک مجرای کوچک به نام کانال گوش صدا را به بخش‌های پنهان گوش در داخل سر می‌رساند. این بخش‌های ظریف و حساس داخلی – پرده گوش، استخوان‌های ریز داخل گوش که استوانچه نام دارند و حلزون گوش – در مساحتی به اندازه نوک انگشت شما و درست پشت هر چشم واقع شده‌اند. گوش برخی حیوانات نسبت به برخی از صداها بسیار حساس‌تر از گوش‌ ما است.

به عنوان مثال ما نمی‌توانیم صدای غرش‌های بسیار بمی که یک کرگدن یا فیل تشخیص می‌دهد

 و یا جیغ‌های بسیار زیری را که سگ‌ها و خفاش‌ها می‌شنوند، تشخیص دهیم.

البته شدت صداهایی که در اطراف ما وجود دارند نیز با هم فرق می‌کنند. در جدول زیر شدت صداهای مختلفی که ما می‌شنویم درج شده‌است.

داخل گوش

امواج صوتی از طریق کانال گوش به پرده گوش می‌رسند. پرده گوش یک پوسته‌ی نازک در ابعاد ناخن انگشت کوچک شماست. امواج سبب ارتعاش پرده گوش شده و این ارتعاشات در امتداد زنجیره‌ای از سه استخوان کوچک به نام استخوانچه گوش، حرکت می‌کنند. استخوانچه‌ها در واقع پلی در فضای هوایی کوچکی به نام حفره گوش میانی هستند. پس از آن پرده گوش ارتعاشات را به مایعی که درون حلزون گوش را پر کرده است، منتقل می‌سازد.

با ایجاد ارتعاشات در مایع حفره‌های داخل حلزون، یک غشای نازک که در طول تمام این بخش قرار دارد، لرزانده می‌شود. به این غشا مژک‌های میکروسکوپی وصل هستند که از سلول‌های مو نشأت گرفته‌اند. وقتی غشا می‌لرزد، مژک‌ها را کشیده و سبب می‌شود سلول‌های مو پیام‌های عصبی تولید نمایند که به مراکز شنوایی در مغز می‌رسد.

بخشی از حلزون گوش که شامل مژک‌ها و سلول‌های مو است، اندام کورتی (سلول‌های مژک‌دار داخل حلزون) نام دارد.

زوج‌های ماهیچه‌ای

یک ماهیچه تنها با انقباض (کوتاه‌تر شدن) استخوان متصل به خود را کشیده و باعث حرکت قسمت مربوطه می‌شود. برای اینکه سبب کشش، هل دادن و سایر حرکات در کل بدن شویم، بیش‌تر اوقات ماهیچه‌ها در ترکیب‌های دوتایی قرار گرفته‌ شده‌اند که هر یک در یک سمت استخوان قرار دارند.

این به معنی آنست که استخوان می‌تواند در دو جهت متفاوت کشیده شود. ماهیچه‌هایی که نیروهای کششی خلاف جهت هم تولید می‌کنند، زوج‌های آنتاگونیستیک (antagonistic) نامیده می‌شوند.

ساخت ماکت بازو

کمک گرفتن از یک بزرگ‌تر در انجام این آزمایش توصیه می‌شود

در یک زوج ماهیچه‌ای آنتاگونیستیک، یک ماهیچه‌ استخوان را در یک جهت می‌کشد. ماهیچه‌ دیگر در طرف دیگر استخوان قرار دارد. وقتی این ماهیچه منقبض می‌شود، استخوان را به سمت دیگری می‌کشد. وقتی این اتفاق می‌افتد، ماهیچه اولی در حالت استراحت بوده و به صورت بی‌تفاوتی کشیده می‌شود. شما می‌توانید ماکت قسمت بالایی بازو را با زوج ماهیچه‌ای آنتاگونیستیک – ماهیچه‌های دو سر و سه سر- بسازید. یکی از این ماهیچه‌ها منقبض می‌شود تا آرنج را خم کند و دیگری منقبض می‌شود تا آن‌را صاف نماید. با کارکرد پی‌درپی این ماهیچه‌ها شما می‌توانید دست خود را به علامت خداحافظی تکان دهید. برای واقعی‌تر جلوه شدن ماکت می‌توانید استخوان‌هایی را که از مقوا ساخته شده‌اند به ماکت آن بچسبانید.

وسایل مورد نیاز

قطعات تخته چندلا: برای A 1 × 12 × 25 سانتی‌متر ؛ برای B 3 × 3×12 سانتی‌متر؛ برای C 5/0 × 12 × 60 سانتی‌متر ؛ برای D 1× 8× 30 سانتی‌متر؛ برای E 1 × 1× 10 سانتی‌متر ؛ برای F (بازوی بالایی) 5/0 × 5 × 33 سانتی‌متر؛ برای G (بازوی پایینی) 5/0 × 8 × 40سانتی‌متر (به همراه شکل دست)، دو عدد قلاب بزرگ، چهارعدد قلاب کوچک، پیچ به طول 3 سانتی‌متر و قطر 5 میلیمتر به همراه سه واشر و یک مهره، چسب نواری دو رویه، چهار عدد نوار از جنس پلاستیک موج‌دار به ابعاد 2× 20 سانتی‌متر ، 30 عدد نی نوشیدنی پلاستیکی ، دو عدد پونز، ریسمان، لوله پلاستیکی به طول 2 متر و قطر سانتی‌متر1 به همراه دو عدد شیر (یا بست) برای محکم کردن آن. صفحه (رومیزی)، محافظ، صفحه پایه برای مته کردن، مته با سر 6 میلیمتر ، خط‌کش مغزی، چاقوی کاردستی، مداد، قیچی، بست (گیره)، اره بخاری، ارهمویی .

1- بازوی پایینی (G) را به صفحه مته چفت کنید و به کمک بزرگ‌تر خود، به دقت یک سوراخ روی خط وسط بازو و با فاصله 6سانتی‌متر از انتهای آرنج ایجاد نمایید. پیچ از این سوراخ عبور خواهد نمود.

2- چهار قلاب کوچک را روی آن فرو کنید. یک قلاب روی هر طرف (جانب) مچ، جایی که دست و بازو به هم وصل می‌شوند، یکی در گوشه خارجی آرنج و یکی در قسمت داخلی و با فاصله 12سانتی‌متر از آرنج.

3- توسط مته، یک سوراخ در بازوی بالایی (F) ایجاد نمایید. این سوراخ باید در خط مرکزی و با فاصله3سانتی‌متر از انتهای آرنجی بازو قرار گیرد.  F , G را به وسیله واشر به هم پیچ کنید.

4- انتهای نی‌ها را داخل سوراخ‌های یک نوار پلاستیکی موج‌دار چسب بزنید. فاصله نی‌ها به گونه‌ای باشد که حدود 12 الی 15 نی در نواری به طول 20 سانتی‌متر قرار گیرد.

5- انتهای دیگر نی‌ها را به یک نوار موج‌دار دیگر بچسبانید و اجازه دهید چسب کاملا خشک شود. سپس به وسیله خط‌کش فلزی در قسمت وسط طول نی‌ها خط بیندازید تا بتوانند از محل مزبور به راحتی خم شوند.

6- نوارها و نی‌ها را لوله کنید و یک قفس استوانه‌ای شکل بسازید. دو لبه را با چسب عایق، بچسبانید و مطمئن شوید که خط تای ایجاد شده، به نی‌ها این امکان را می‌دهد که وقتی دو انتهای قفس به هم فشار داده می‌شوند، نی‌ها به بیرون خم شوند.

7- یک نوارکشی را بریده و یک انتهای آن‌را به دور نوار موج‌دار حلقه کرده و چسب بزنید. همین کار را با انتهای دیگر نوارکشی و در سمت مقابل همان دایره انجام دهید.

8- مراحل 4 تا 7 را برای ساخت دومین قفس تکرار کنید. اکنون لوله پلاستیکی را به دو قسمت بریده و دهانه بادکنک را خیلی محکم به یک سر هر لوله بچسبانید و مطمئن شوید که این اتصال در برابر هوا نفوذ ناپذیر است.

9- پایه قرارگیری بازو را با استفاده از چسب دو رویه سرهم کنید. دو سوراخ در بالای پایه نصب بالایی (D) مته کرده و قلاب‌های بزرگ را به آن پیچ کنید. به وسیله چسب دو رویه کل بازو (G,F) را به قسمت بالا و پایه‌های نصب (E,D) بچسبانید و مطمئن شوید که دستG ، شست خود را در بالاترین مکان دارد.

پایه قرارگیری بازو

این، یک نمای جدا شده از اجزای پایه است. به وسیله واشر، بازوی پایینی (G – شکل پایین را ملاحظه نمایید) را به بازوی بالایی (F) پیچ و مهره کنید به نحوی که بتواند به آسانی به سمت بالا و پایین حرکت نماید.

10- یکی از قفس‌های نی‌ای را به انتهای سمت چپ پایه نصب بالایی(E) آویزان کرده و آن‌را توسط پونز محکم نمایید. یک حلقه ریسمانی به دور نوار موج‌دار پایینی گره بزنید. در حالی که دست را بالا نگه داشته‌اید یک تکه ریسمان دیگر به این حلقه گره بزنید و آن‌را از قلاب روی قسمت داخلی آرنج رد کرده و به قلاب روی بالای مچ گره بزنید.

11- با استفاده از یک حلقه ریسمانی قفس دیگر را به انتهای سمت راست پایه نصب وصل کنید. ریسمانی را به حلقه پایینی گرده زده و آن‌را از قلاب گوشه خارجی رد کنید. طول آن‌را طوری تنظیم نمایید که کشش یکسانی در دو قفس ایجاد شود. سپس ریسمان را به قلاب پایین مچ گره بزنید.

12- مقداری کمی چسب مایع روی گره‌ها بزنید تا کاملا محکم شوند. اجازه دهید چسب خشک شود. در داخل هر یک از قفس‌ها یک بادکنک قرار دهید تا قفس‌ها شکل ماهیچه به خود بگیرند. لوله‌های وصل شده به بادکنک‌ها را از قلاب‌های بزرگ بگذرانید. یک شیر یا بست به انتهای آزاد هر لوله وصل نمایید.

13- ماکت بازوی شما اکنون آماده است. ماهیچه جلوی بازو، ماهیچه دو سر و عقبی، سه سر است. داخل لوله متصل به ماهیچه دو سر بدمید. بادکنک بادشده و خم‌شدن نی‌ها قفس را کوتاهتر می‌کند؛ درست مانتد یک ماهیچه منقبض شده. این کار سبب کشیدن ریسمان‌ها (رباط‌های ماهیچه) می‌شود. این ریسمان‌ها بازوی چوبی پایینی را که نماینده استخوان‌های ساعد ( رادیوس و اولنا) هستند، می‌کشند و سبب چرخیدن حول پیچ (مفصل لولایی آرنج) می‌گردند. به وسیله ماهیچه دو سر دست را به سمت بالا و به وسیله زوج آنتاگونیستیک آن، یعنی ماهیچه سه سر به سمت پایین حرکت دهید. از بست یا شیر برای نگه داشتن ماهیچه‌ها در یک موقعیت مشخص استفاده نمایید.

البته ایده‌های ساخت دیگری نیز برای ساخت بازو وجود دارد که در شکل زیر می‌بینید.