خلاقیت شاعرانه

خلاقیت شاعرانه

حافظ :  

 اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را

به خال هندویش بخشم سمرقند بخارا را  

صائب تبریزی:  

 اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را

به خال هندویش بخشم سر و دست و تن و پا را

هر آنکس چیز می بخشد ز مال خویش می بخشد

نه چون حافظ که می بخشد سمرقند و بخارا را  

 شهریار:    

 اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را

به خال هندویش بخشم تمام روح اجزا را

هر آنکس چیز می بخشد بسان مرد می بخشد

نه چون صائب که می بخشد سر و دست و تن و پا را

سر و دست و تن و پا را به خاک گور می بخشند

نه بر آن ترک شیرازی که برده جمله دلها را  

محمد عیادزاده:  

  اگر آن ترک شیراز ی بدست آرد دل ما را

خوشا بر حال خوشبختش، بدست آورد دنیا را

نه جان و روح می بخشم نه املاک بخارا را

مگر بنگاه املاکم؟چه معنی دارد این کارا؟

و خال هندویش دیگر ندارد ارزشی اصلاً

که با جراحی صورت عمل کردند خال ها را

نه حافظ داد املاکی، نه صائب دست و پا ها را

فقط می خواستند این ها، بگیرند وقت ما ها را.....؟؟؟

مدیریت بحران

مدیریت بحران

روزی دو نفر در جنگل قدم می زدند. ناگهان شیری در مقابل آنها ظاهر شد.. یکی از آنها سریع کفش ورزشی اش را از کوله پشتی بیرون آورد و پوشید. دیگری گفت بی جهت آماده نشو هیچ انسانی نمی تواند از شیر سریعتر بدود. مرد اول به دومی گفت : قرار نیست از شیر سریعتر بدوم. کافیست از   تو سریعتر بدوم... و اینگونه شد که شاخه ای از مدیریت بنام مدیریت بحران شکل گرفت !

زیباترین و عجیب ترین کیک های دنیا 

کلکسیون بسیار زیبایی از جالب ترین کیک های دنیا که آدم فقط دوست داره تماشاشون کنه.

 

 

هنر بر روی برگ درختان 

هنر بسیار زیبا و جالب هنرمند با استعداد اسپانیایی  Lorenzo Duran که از بریدن قسمتهایی ار برگ دزختان و خلق آشکال زیبا و جالب بوجود آمده است.

  

 

 

 

 

 

طراحی خلاق

تصاویر بسیار جالب و ساده از طراح و عکاس اهل دبی  Ali Al Sumayin که این هنرمند با استفاده از اشکال بسیار ساده تصویرهای واضحی از افراد و چهره های معروف دنیا را بوجود آورده است.  

صدام حسین

باراک اوباما

گاندی

مارادونا

لری کینگ مجری معروف شبکه خبری سی ان ان

هیتلر

خلاقیت از نوع موشی

 موش هم موشای قدیم  

با این عکس رنگ ها را قاطی می کنید!

با این عکس رنگ ها را قاطی می کنید!  

 

به این تصویر نگاه کنید. یک صفحه شطرنجی را با استوانه‌ای روی آن می‌بینید، استوانه بر روی صفحه سایه انداخته است:
 

 

به دو مربع A و B‌ روی صفحه توجه کنید. حتما تصدیق می‌کنید که این دو رنگ کاملا متفاوتی دارند، یکی سفید و دیگری تیره است.

آیا مطئنید؟ بیشتر دقت کنید؟ نمی‌خواهید نظرتان را عوض کنید.

اما واقعیت چیز دیگری است، این دو کاملا یک رنگ دارند!

حتما قبول ندارید! خوب من راه‌هایی برای اثبات حرفم دارم، اگر فتوشاپ و یک نرم‌افزار ویرایشگر عکس دارید، این عکس را با ویرایشگر باز کنید و eyedropper را روی دو مربع ببرید.

اما اگر آدم شکاکی هستید و نمی‌خواهید قبول کنید، راه‌حل بهتری دارم، از عکس پرینت بگیرید و بعد با قیچی دو مربع را با دقت ببرید! می‌بینید، رنگ دو مربع دقیقا یکسان است.

این خطای حسی را نخستین بار در سال ۱۹۹۵، ادگار اچ آدلسون -استاد دانشگاه MIT- طراحی کرد.

دست آخر این سؤال برای ما پیش می‌آید که چرا این طور می‌شود و ما این طور می‌بینیم.

حقیقت این است که تصویری که در ذهن ما از محیط اطراف ایجاد می‌شود، صرفا حاصل یک دستگاه اپتیک نیست. مغز پردازش پیچیده‌ای روی پیام‌های عصبی انجام می‌دهد. مغز ما برای درک دیداری چیزی، همیشه آن را در ارتتباط با بقیه اشیای پیرامونش، پردازش می‌کند. بنابراین رنگ مربعی که توسط مربع‌های تیره احاطه شده، توسط مغز ما روشن‌تر ادراک می‌شود و برعکس. نقش سایه آن استوانه که روی صفحه شطرنجی افتاده، آشفته کردن صحنه و تشدید اثر است.

چند پاسخ متفاوت برای یک سوال

چند پاسخ متفاوت برای یک سوال 

"توضیح دهید که چگونه می توان با استفاده از یک فشارسنج ارتفاع یک آسمان خراش  

 را اندازه گرفت؟" 

سوال بالا یکی از سوالات امتحان فیزیک در دانشگاه کپنهاگ بود. 


یکی از دانشجویان چنین پاسخ داد: "به فشار سنج یک نخ بلند می بندیم. سپس فشارسنج را از بالای آسمان خراش طوری آویزان می کنیم که سرش به زمین بخورد. ارتفاع ساختمان مورد نظر برابر با طول طناب به اضافه‌ی طول فشارسنج خواهد بود." 


پاسخ بالا چنان مسخره به نظر می آمد که مصحح بدون تامل دانشجو را مردود اعلام کرد. ولی دانشجو اصرار داشت که پاسخ او کاملا درست است و درخواست تجدید نظر در نمره ی خود کرد. یکی از اساتید دانشگاه به عنوان قاضی تعیین شد و قرار شد که تصمیم نهایی را او بگیرد. 


نظر قاضی این بود که پاسخ دانشجو در واقع درست است، ولی نشانگر هیچ گونه دانشی نسبت به اصول علم فیزیک نیست. سپس تصمیم گرفته شد که دانشجو احضار شود و در طی فرصتی شش دقیقه ای پاسخی شفاهی ارائه دهد که نشانگر حداقل آشنایی او با اصول علم فیزیک باشد. 


دانشجو در پنج دقیقه ی اول ساکت نشسته بود و فکر می کرد. قاضی به او یادآوری کرد که زمان تعیین شده در حال اتمام است. دانشجو گفت که چندین روش به ذهنش رسیده است ولی نمی تواند تصمیم گیری کند که کدام یک بهترین می باشد. 


قاضی به او گفت که عجله کند، و دانشجو پاسخ داد: "روش اول این است که فشارسنج را از بالای آسمان خراش رها کنیم و مدت زمانی که طول می کشد به زمین برسد را اندازه گیری کنیم. ارتفاع ساختمان را می توان با استفاده از این مدت زمان و فرمولی که روی کاغذ نوشته ام محاسبه کرد." 


دانشجو بلافاصله افزود: "ولی من این روش را پیشنهاد نمی کنم، چون ممکن است فشارسنج خراب شود!" 


"روش دیگر این است که اگر خورشید می تابد، طول فشارسنج را اندازه بگیریم، سپس طول سایه ی فشارسنج را اندازه بگیریم، و آنگاه طول سایه ی ساختمان را اندازه بگیریم. با استفاده از نتایج و یک نسبت هندسی ساده می توان ارتفاع ساختمان را اندازه گیری کرد. رابطه ی این روش را نیز روی کاغذ نوشته ام." 


"ولی اگر بخواهیم با روشی علمی تر ارتفاع ساختمان را اندازه بگیریم، می توانیم یک ریسمان کوتاه را به انتهای فشارسنج ببندیم و آن را مانند آونگ ابتدا در سطح زمین و سپس در پشت بام آسمان خراش به نوسان درآوریم. سپس ارتفاع ساختمان را با استفاده از تفاضل نیروی گرانش دو سطح بدست آوریم. من رابطه های مربوط به این روش را که بسیار طولانی و پیچیده می باشند در این کاغذ نوشته ام." 


"آها! یک روش دیگر که چندان هم بد نیست: اگر آسمان خراش پله ی اضطراری داشته باشد، می توانیم با استفاده از فشارسنج سطح بیرونی آن را علامت گذاری کرده و بالا برویم و سپس با استفاده از تعداد نشان ها و طول فشارسنج ارتفاع ساختمان را بدست بیاوریم." 

آموزش ساخت ستاره کاغذی

 

نوشته شده توسط محمدمهدی در ساعت 8:44 PM | خلاقیت | چاپ یادداشت | نظرات[0]

این هم یک مدل دیکه از خلاقیت