دانشجویی که سال آخر دانشگاه را می گذراند به خاطر پروژه ای که انجام داده بود جایزه اول را گرفت. او در پروژه خود از ۵۰ نفر خواسته بود تا دادخواستی مبنی بر کنترل سخت و یا حذف ماده شیمیایی «دی هیدروژن مونوکسید» توسط دولت را امضا کنند و برای این خواسته خود دلایل زیر را عنوان کرده بود...
۱- مقدار زیاد آن باعث عرق کردن زیاد و استفراغ می شود.
۲- یک عنصر اصلی باران اسیدی است
۳- وقتی به حالت گاز در می آید بسیار سوزاننده است
۴- استنشاق تصادفی آن باعث مرگ فرد می شود.
۵- باعث فرسایش اجسام می شود
۶- حتی روی ترمز اتوموبیل ها اثر منفی می گذارد
۷- حتی در تومورهای سرطانی نیز یافت شده است
از ۵۰ نفر فوق ۴۳ نفر دادخواست را امضا کردند. ۶ نفر به طور کلی علاقه ای نشان ندادند و اما فقط یک نفر می دانست که ماده شیمیایی «در هیدروژن مونوکسید» در واقع همان آب است!
عنوان پروژه دانشجوی فوق «ما چقدر زود باور هستیم» بود!!!!
سلام استاد.خیلی داستان قشنگی بود.
ممنونم که به خاطر دانش آموزانتون از همه چیز زدید
واقعا مثل شما معلم کم پیدا میشه!
دستتون درد نکنه
از داستان آموزنده شما لذت بردم امان از گوسفندان جامعه!!!
سلام آقای آل داوود
من از انکه معلم بسیار خوبی مانند شما داشتم بسیار خوشحال بوده وامیدوارم در سال های اتی بتوانم در کلاس های شما حضور داشته باشم
امیر حسین عزیز و مهربان
از دیدن پیامت خوشحال شدم به امید دیدار
salam agha vaghean delmooooon bratooon tang shode
سلام امیر حسین عزیز
ممنون از پیامت
من هم همین طور
آرزوی موفقیت برایت دارم
آقای آل داود ممنون خیلی قشنگ بود
جالب :
خیلی با حالین :
داستان قشنگی بود ممنون.
سلام آقای آل داوود بسیار جالب بود
ازمطالب زیبایی که میگذارید متشکرم
به جان خودم ازخنده مردم.
کاشکی همه ی معلم های دنیا مثل شما به شاگرداشون اهمیت بدن
من ازداشتن چنین معلمی خدا رو شکر میکنم.
عالی بود
سلام آقای آل داود از زحماتتان متشکرم میشه پنجشنبه آمونیوم دی کرومات برای ویژه 1 مبتکران بیارید ممنون
سلام اقاى ال داوود مرسى متشکر خیلى داستانتون قشنگ بود: