آوای قو
کودکانه
بوی عیدی بوی ...
تاریخ ارسال: دوشنبه 11 فروردینماه سال 1393 ساعت 10:28 ق.ظ | نویسنده: سید ابوالقاسم آل داود
| چاپ مطلب
0 نظر
آهنگ ها و ترانه هایی که دوست دارم
آهنگ ها و ترانه هایی که دوست دارم
آهنگ شماره 1
رقص پرندگان
اثری جاودانه از محمد رضا لطفی
آهنگ شماره 2
رمز عشق = دشتی
مجمد رضا لطفی
تاریخ ارسال: جمعه 8 فروردینماه سال 1393 ساعت 10:58 ق.ظ | نویسنده: سید ابوالقاسم آل داود
| چاپ مطلب
0 نظر
عیدی
عیدی
دو ویدئو موزیک
به مناسبت عید فطر
عیدتون مبارک
استاد حسن کسایی
گیتاریست خلاق
تاریخ ارسال: چهارشنبه 9 شهریورماه سال 1390 ساعت 05:44 ب.ظ | نویسنده: سید ابوالقاسم آل داود
| چاپ مطلب
2 نظر
نوای دلنشین
این هم چند آواز زیبای ایرانی
Navaye Choupan - Homayoun Pour
Havaye Geryeh - Homayoon Shajarian
تاریخ ارسال: سهشنبه 31 خردادماه سال 1390 ساعت 12:10 ق.ظ | نویسنده: سید ابوالقاسم آل داود
| چاپ مطلب
5 نظر
آوای دل انگیز
پیش از این هرگز به فکرم نرسیده بود که موسیقی و تفکر این اندازه شبیه هم هستند
در حقیقت می توان گفت : موسیقی راه دیگری از فکر کردن است
یا شاید فکر کردن گونه ی دیگری از موسیقی است .
این چند آهنگ هم برای علیرضا
تاریخ ارسال: شنبه 21 خردادماه سال 1390 ساعت 11:42 ب.ظ | نویسنده: سید ابوالقاسم آل داود
| چاپ مطلب
1 نظر
آواز قو
آنگاه که زبان از گفتن باز می ماند و قلم از نوشتن
موسیقی آغاز می گردد .
لودویک وان بتهوون
تاریخ ارسال: چهارشنبه 18 خردادماه سال 1390 ساعت 11:57 ب.ظ | نویسنده: سید ابوالقاسم آل داود
| چاپ مطلب
5 نظر
شعر
نشانی
خانه دوست کجاست ؟ در فلق بود که پرسید سوار
آسمان مکثی کرد
رهگذر شاخه نوری که به لب داشت به تاریکی شنها بخشید و به انگشت نشان داد سپیداری و گفت
نرسید به درخت
کوچه باغی است که از خواب خدا سبز تر است
و در آن عشق به اندازه پرهای صداقت آبی است
می روی تا ته آن کوچه که از پشت بلوغ سر به در می آرد
پس به سمت گل تنهایی می پیچی
دو قدم مانده به گل
پای فواره جاوید اساطیر زمین می مانی
و تو را ترسی شفاف فرا میگیرد
در صمیمیت سیال فضا خش خشی می شنوی
کودکی می بینی
رفته از کاج بلندی بالا جوجه بردارد از لانه نور و از او می پرسی
خانه دوست کجاست؟
خانه دوست کجاست ؟ در فلق بود که پرسید سوار
آسمان مکثی کرد
رهگذر شاخه نوری که به لب داشت به تاریکی شنها بخشید و به انگشت نشان داد سپیداری و گفت
نرسید به درخت
کوچه باغی است که از خواب خدا سبز تر است
و در آن عشق به اندازه پرهای صداقت آبی است
می روی تا ته آن کوچه که از پشت بلوغ سر به در می آرد
پس به سمت گل تنهایی می پیچی
دو قدم مانده به گل
پای فواره جاوید اساطیر زمین می مانی
و تو را ترسی شفاف فرا میگیرد
در صمیمیت سیال فضا خش خشی می شنوی
کودکی می بینی
رفته از کاج بلندی بالا جوجه بردارد از لانه نور و از او می پرسی
خانه دوست کجاست؟
تاریخ ارسال: یکشنبه 8 خردادماه سال 1390 ساعت 11:00 ق.ظ | نویسنده: سید ابوالقاسم آل داود
| چاپ مطلب
4 نظر