ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | ||||
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
کرم ابریشم کوچک و نه چندان زیبا ، بعد از تولد ، مدتی رو بی خیال و با خیال راحت و بدون در نظر گرفتن حیواناتی که ، امکان دارد برای رشد و متعالی شدن خودشون اون رو بخورند ، به خوردن بی مهابای برگ و تغذیه کامل میگذرونه، بعد از اینکه به اندازه کافی سیر شد و به حد ترکیدن رسید !! ، به گوشه ای میره و شروع به تنیدین پیله به دور خودش میکنه !و حسابی خودش رو تو اون می پیچونه و با شکم پر اونجا ، جا خوش میکنه !
مدت زمان مشخص و معلومی میگذره و کرم ما که حالا آماده پروانه شدنه، شروع به تقلا کردن و دست و پا زدن میکنه ، تا پیله دورش رو پاره کنه ، این پروسه برای پروانه جوان ، خیلی سخت و دردناک و طولانیه ، ولی بعد از عبور از این تلاش ، بالهاش جون می گیره و به آسمون آبی پرواز میکنه !
پروسه پاره کردن پیله بوسیله ما ، که از دور ناظر و شاهد این پروسه هستیم، شاید خیلی آسون و ساده بیاد ، و شاید دلسوزی مون گل کنه و همدردی مون بگیره و بخواهیم به هر وسیله ای ، پروسه خروج از پیله اون پروانه جوان رو راحتتر کنیم ! درسته که با این کار ما ، پروانه جوان ما زودتر از پیله خارج میشه اما……………
پروانه ای که خودش پیله رونشکافته باشه ، توان پرواز رو نخواهد داشت !!
همون پروسه سخت و دردناک پاره کردن پیله ، به بالهای اون توان پرواز میده ، و ما با همدردی بیجا و نا مناسب خودمون ، تمام زحمات اون رو بر باد دادیم و فرصت پرواز رو ازش گرفتیم !! و کل مسیر زندگیش رو به نوعی بسیار متفاوت از آنچه که باید باشه ، کنترل کردیم.
پروسه یتیم هم درست شبیه همین اتفاق میمونه ، دلسوزی و همدردی بی جا ، و یا هر نوع دخالت بی جا ، فرد یتیم رو از رشد و تعالی خودش باز میداره .
اما با همدلی مناسب و درک کردن زمان و مکان و موقعیت و حالت ، فرد یتیم ، با آگاهی در لحظه خودمون می تونیم موجبات رشد و تعالی اون فرد رو ، در راستای رسالت شخصی اش فراهم کرده و نه تنها مانع رشد دیگران نشویم که به نوعی ، با اینگونه همدلی و همراهی کردن با آنها ، با رقم زدن یک پروسه رشد دیگر در ناخودآگاه جمعی جهان هستی به رشد شخصی خودمون ، او و کل جهان هستی در راستای رسالتشون کمک کرده باشیم .