تصاویر نجومی

چاله های یخ خشک بر روی مریخ

  

بخش هایی از مریخ در حال آب شدن است. در اطراف قطب جنوب مریخ، در پایان تابستان مریخی،  هوای گرم باعث می شود بخشی از کلاهک یخی وسیع دی اکسید کربن تبخیر شود. وقتی یخ خشک دی اکسید کربن مستقیماً به شکل گاز تصعید شود چاله ها ظاهر می شوند و گسترش می یابند. ممکن است اینطور به نظر برسد که این صفحات یخی با طلا پوشیده شده اند، اما در واقع ترکیب دقیق گرد و غباری که دیواره این چاله ها را پوشانده همچنان ناشناخته مانده است. گودی های دایره ای شکل در اطراف مرکز تصویر حدود 60 متر وسعت دارند. دوربین HiRISE از روی عرشه مدارگرد اکتشافی مریخ تصویر بالا را در اواخر ژولای ضبط کرد. طی ماه های آینده، همچنان که مریخ به گردش خود به دور خورشید ادامه می دهد فصول سرد غالب خواهند شد و هوای رقیق به اندازه کافی سرد خواهد شد تا نه تنها مانع از ذوب شدن یخ ها شود بلکه لایه های بیشتری از دی اکسید کربن جامد را به یخ تبدیل کند. 

.....................................................................................................................................

موج بزرگ سونامی بر روی خورشید

سونامی به این بزرگی بر روی زمین اتفاق نمی افتد. در سال 2006 یک تشعشع بزرگ خورشیدی از نقطه ای در خورشید به وسعت زمین امواج ناگهانی سونامی واری را ایجاد کرد که حتی برای خورشید هم خارق العاده بود. در تصویر بالا موج سونامی از منطقه فعال AR 10930 به سمت خارج در حال انتشار است. این تصویر از تلسکوپ شبکه اکتشافی خورشیدی اپتیک (OSPAN)  در نیومکزیکو ایالات متحده گرفته شد. موج ناگهانی ایجاد شده که به نام موج مورتون شناخته می شود گازهایی شامل هیدروژن در فتوسفر خورشید را متراکم و گرم می کند که این باعث جرقه های درخشان پی در پی می شود. تصویر بالا به رنگ قرمز ویژه ای گرفته شد که منحصراً از گازهای هیدروژن ساطع می شود. سونامی طغیان گر بسیاری رشته های فعالی خورشیدی را در برگرفت اگرچه برخی از آنها خود را دوباره احیا کردند. سونامی خورشیدی با سرعت حدود یک میلیون کیلومتر در ساعت منتشر شد و در طی چند دقیقه کل خورشید را دور زد. 

...............................................

شفق در سپتامبر

  

امروز و در سپتامبر اعتدالین در ساعت 09:05 به وقت ساعت جهانی فرا می رسد. از آنجایی که خورشید از استوای سماوی و بر فراز جنوب عبور می کند، و بدین ترتیب در نیمکره جنوبی بهار و در نیمکره شمالی پاییز از راه می رسد. و اگرچه اتصال فصلی هنوز گیج کننده است، اما بهار و پاییز با خود افزایشی در طوفان های وابسته به جاذبه زمین را به همراه دارند. با توجه به افزایش طول شب ها در نیمکره شمالی  است ، اعتدالین خبر از رسیدن فصلی خوب برای مشاهده  شفق را می دهد. این پرده های سوسو زننده  سبز رنگ سپتامبر که به آسمان، زیبایی شگرفی بخشیده است، در اوایل این ماه به ثبت رسیده است. در پیش زمینه، دریاچه تریشیال پارک در نزدیکی یلونایف در کانادا دیده می شود. آب آرام  عکس این شفق را همراه با رد ستاره های روشن در میان درخشندگی مسحور کننده آسمان، بازتابانده است. به طور حتم، درخشش در ارتفاع 100 کیلومتری و یا نزدیک به آن، شفق سیاره زمین از فضا قابل رویت است

........................................

آرپ 272

 

در این تصویر زیبای کیهانی که از داده های تصویری میراث هابل بدست آمده دو کهکشان بزرگ را نشان می دهد که با بهم پسویتن بازوهایشان با هم برخورد کرده اند. این جفت که در اطلس کیهان های منحصر بفرد هالتون آرپ وبنام آرپ 272 نامگذاری شده اند به نام های NGC  6050 در نزدیکی مرکز وIC 1179 در سمت راست هم شناخته می شوند. یک کهکشان سوم هم عضو دیگری از این سیستم بهم پیوسته است که می توان آن را در بالای سمت چپ مارپیچ بزرگتر NGC 6050 دید. اینها در فاصله 450 میلیون سال نوری در خوشه کهکشانی هرکول قرار گرفته اند. در این فاصله تخمینی، این تصویر وسعتی حدود 150 هزار سال نوری را می پوشاند. گرچه این سناریو عجیب به نظر می رسد، اما اکنون مشخص شده است که برخورد و ادغام کهکشان ها اتفاقی رایج است  در حالی که آرپ 272 هم در این روند اجتناب ناپذیر قرار گرفته است. در حقیقت کهکشان بزرگ مارپیچی آندرومدا در حال نزدیک شدن به کهکشان ماست و آرپ 272 ممکن است نمایانگر از برخورد آینده ی آندرومدا و راه شیری باشد. 

...............................................................................................................

عمق خوشه ی پروین

 آیا تاکنون خوشه ی ستاره ای پروین را دیده اید؟ احتمالاً هرگز آن را به این شکل ندیده بودید: پر از گرد و غبار. ستاره های درخشان پروین که شاید مشهورترین خوشه ی ستاره ای در آسمان باشد آنقدر روشن هستند که با چشم غیر مسلح حتی در دل شهرهای پر از آلودگی نوری هم قابل رویت هستند. اگرچه وقتی از مکانی تاریک نوردهی طولانی انجام دهید، ابرهای غبارآلود اطراف پروین بسیارنمایان می شوند. نوردهی بالا حدود 30 ساعت بطول انجامید و فضایی در آسمان به اندازه چندین برابر قرص کامل ماه را می پوشاند. پروین که به نام های هفت خواهر و M45 هم شناخته می شود در فاصله حدود 400 سال نوری در نزدیکی صورت فلکی گاو( ثور) قرار دارد. افسانه ی رایج با تغییراتی امروزی این است که از وقتی که خوشه نامگذاری شد یکی از ستاره های درخشان محو شد و تنها 6 ستاره باقی ماندند که با چشم غیر مسلح قابل رویت هستند. اگرچه تعداد واقعی ستاره های قابل رویت می تواند کمتر یا بیشتر از هفت عدد باشد که این بستگی به تاریکی آسمان و قدرت بینایی چشم ناظر دارد. 

....................................................................................................

........................................................................................................................................

 قطب جنوبی سیارک وستا

 

چه چیزی این ساختار مدور را در اطراف قطب جنوب  وستا به وجود آورده است؟ عکس بالا که منظره ای از قطب جنوب در دومین جسم بزرگ کمربند سیارکی است، اخیرا و برای اولین بار به وسیله ماهواره رباتیکی "داون"(طلوع) گرفته شده است. با نگاهی دقیق تر در این عکس گرفته شده با کیفیت 260 متری، نه تنها  تپه ها، دهانه های آتشفشانی، ضخره ها و دهانه های بیشتری قابل مشاهده است بلکه چهره مدور اما ناهمواری از قسمت جنوبی دیده می شود که تقریبا بیشتر قسمت پایین سیارک که 500 کیلومتر است را پوشش داده. تحقیقات اخیر  فرض را بر این گذاشته اند که این ساختار ممکن است از تصادم و پیوستگی با خرده سیارکی کوچکتر حاصل شده باشد. چنین سیمایی ممکن است نشات گرفته از پروسه ای درونی بالافاصله بعد از شکل گیری سیارک باشد. سر نخ های جدیدی در طی ماه های آینده وبا استفاده از عکس های با کیفیت بالاتر (گرفته شده توسط داون) به دست خواهدآمد.

.......................................................

 نمای واضحی از خورشیدی

در این عکس شما یکی از واضح ترین تصاویری که تا به حال از خورشید گرفته شده است را می بینید. این عکس خیره کننده جزییات قابل ملاحظه ای از لکه های تاریک خورشیدی را در بالای عکس و دانه های خورشیدی را  که شبیه دانه های ذرت است نشان می دهد  . این عکس در سال 2002 و توسط تلسکوپ خورشیدی سوئدی واقع درلاپالما گرفته شده است. این عکس با کیفیت  با استفاده اپتیک انطباقی پیچیده، پشته سازی تصویر دیجیتالی و دیگر تکنیک های پردازش تصویر، برای مقابله با اثر مات کنندگی اتمسفر زمین،  به دست آمده است. اخیرا یک گروه بسیار بزرگ از لکه های خورشیدی توسط رصدگری تیز بین به راحتی و بدون هیچ گونه بزرگ نمایی دیده شد.

...........................

 جبار از نگاه اسپیتزر

تعداد اندکی از تصاویر کیهانی هستند که چنین تصویری شبیه به سحابی جبار را ایجاد می کنند؛ زادگاه ستاره ای فو ق العاده ای که حدود 1500 سال نوری از ما فاصله دارد. این منظره خیره کننده با رنگ های کاذب باحدود 40 سال نوری پهنا توسط تلسکوپ فضایی اسپیتزر در طول موج فرو سرخ گرفته شده است. در مقایسه با تصویر گرفته شده در طول موج مرئی، قسمت درخشان تر سحابی در مرکز ستاره های داغ ، جوان و پر جرم جبار هستند که با نام خوشه تراپزیوم شناخته شده اند. اما در تصویر فرو سرخ، بسیاری از پیش ستاره هایی که هنوز در مرحله شکل گیری هستند، با رنگ قرمز مشخص اند. در واقع نقاط قرمز در کنار رشته های غبار آلود تاریک در سمت چپ خوشه درخشان، شامل پیش ستاره ای با عنوان HOPS68 است که در داخل پوشش پیش ستاره ای اخیرا کریستال های الیوین معدنی سیلیکاتی کشف شده است.

...........................................................................................................................................

ماه برداشت محصول در سپتامبر

 

بالا آمدن ماه کامل می تواند صحنه ی آسمانی فوق العاده ای باشد، و هر ماه کامل را می توان به نامی خواند. ماه کامل دوشنبه  که نزدیکترین اعتدال پاییزی امسال در نیمکره‌ی شمالی است، بطور سنتی ماه برداشت محصول نامیده می شود. بنا به افسانه‌ها، این نام به این دلیل مناسب است که کشاورزان در پایان فصل کاشت می توانند با استفاده از نور ماه تا نیمه شب به برداشت محصول بپردازند. این تصویر تله فتو ماه برداشت محصول در سپتامبر را نشان می دهد در حالی که در شهر تورین در ایتالیا طلوع می کند. آنچه در برابر قرص نارنجی رنگ ماه دیده می شود کلیسای سوپرگا بر فراز تپه است.   

برای دیدن تصاویر بیش تر می توانید به سایت آسمان شب مراجعه نمایید .  

ساست های مفید نجوم

سایت های مفید نجوم 

 

 

  

غروب خورشید در مریخ

غروب خورشید در مریخ  

 

این عکس، غروب خورشید در مریخ را نمایش می‌دهد که به‌وسیله فضاپیمای اسپریت عکس‌برداری شده‌است. 

 

غروب، ناپدیدشدن روزانهٔ خورشید است در زیر افق که در نتیجهٔ چرخش زمین یا دیگر سیاره‌های منظومه خورشیدی به‌وجود می‌آید. شرایط جوی ایجاد شده بر اثر فرورفتن خورشید، که پیش و پس از ناپدیدشدنش در زیر افق روی می‌دهد نیز عموماً غروب گفته می‌شود.

بَهرام یا مریخ چهارمین سیاره در سامانه خورشیدی است که در مداری بلند‌تر از زمین و با سرعتی کمتر از آن حرکت می‌کند. هر یک بار چرخش این سیاره به‌دور خورشید، معادل ۶۸۷ روز زمینی طول می‌کشد و شب و روز نیز در آنجا کمی طولانی‌تر از کره زمین است. بزرگی بهرام تقریبا" نصف زمین است و قطری معادل ۶۷۹۰ کیلومتر دارد. جهت‌گیری مدار مریخ در فضا به هنگام مقابله نزدیک به‌گونه‌ای است که این سیاره در جهت صورت فلکی دلو و یا در نزدیکی صورت فلکی جدی قرار می‌گیرد.

سریع تر از سرعت نور

سرعتی بالاتر از سرعت نور  

آیا واقعا ممکن است که سرعت های بالاتر از سرعت نور وجود داشته باشد؟

بر اساس نظریه نسبیت هیچ فرآیند فیزیکی نمی تواند در سرعت های بالاتر از سرعت نور در خلا انجام گیرد. بدون تردید ، قابل قبول نبودن این سرعت ها یکی از عجیب ترین فرضیات فیزیک جدید است.

ابر نور

در کنار دنیایی با سرعت های کمتر از سرعت نور (جهان تاردیون ، مشتق از کلمه لاتین تاردوس به معنای آهسته) دنیای دیگری وجود دارد که سرعت نور در آن از سرعت های دیگر کمتر است، نه بیشتر (جهان تاکیون مشتق از لغت یونانی تاخیس به معنی سریع می باشد). دنیای دوم کشف نشده است ، زیرا هیچ نقطه مشترکی با دنیای اول ندارد.

در سالهای اخیر ، تعدادی مقاله تحقیقاتی منتشر شده که نویسندگان آنها احتمال وجود ذرات «ابر نور» را که تا کنون نامیده اند، مورد بررسی قرار داده اند.

واقعیت عجیبی که در مورد فرضیه ابر نور وجود دارد، آنست که این فرضیه ، نظریه نسبیت خاص را نقض نمی کند ، بلکه آن را با دنیایی که در آن سوی محدوده سرعت نور قرار دارد سازگارتر و هماهنگ تر می سازد.

اگر تاکیون‌ها وجود داشتند؟

عقاید متفاوتی در این مورد وجود دارد. اگر تاکیون ها واقعا وجود داشته باشند، چه می شود؟ در این صورت آنها نوع سوم ذراتی می باشند که برای ما شناخته شده اند. اولین نوع شامل ذراتی است که هیچگاه به سرعت نور نمی رسند. (یعنی تقریبا تمام ذرات بنیادی شناخته شده) ، نوع دوم فوتون‌ها (کوانتاهای تابش الکترومغناطیسی) و احتمالا نوترینوها می باشند که هر دو آنها با سرعت نور منتشر می شوند. تاکیون ها همواره دارای سرعتی می باشند که از سرعت نور بیشتر است.

دنیای تاکیون ها و دنیای ما

دنیای تاکیون ها هیچ نقطه مشترکی با دنیای ما که در آن سرعت ها کمتر از سرعت نور است ندارد. سه نوع ذره‌ای که هم اکنون ذکر آنها به میان آمد، دارای یک خاصیت مشترک می‌باشند. ذرات یک گروه تحت هیچ شرایطی نمی توانند به ذرات گروه دیگر تبدیل شوند. از سوی دیگر ، فقط بر اساس دانش جدید می توانیم چنین اظهار نظری را به عمل آوریم. اگر این مسئله را از دیدگاه اطلاعات علمی کامل‌تری که هنوز ناشناخته است مورد بررسی قرار دهیم، ممکن است که کاملا تغییر نماید. در آن صورت می توانیم فرض کنیم که دنیای تاکیون ها با دنیای ما برخورد پیدا می کند و این بدان معنی است که فرآیندهایی در طبیعت وجود دارند که در جهات نامشخص پیش می روند.

اصل علیت که بر اساس آن علت همیشه مقدم بر معلول است یک اصل اساسی فیزیکی است. به بیان دیگر ، هیچ رویدادی نمی تواند گذشته را تحت تاثیر قرار دهد و موجب تغییر آن چیزی گردد که اتفاق افتاده است، ولی در دنیای ذراتی که با سرعت نور و یا بیشتر از آن حرکت می کنند ، این اصل ممکن است تغییر نماید و علت و معلول با توجه به چارچوب مرجع جای خود را عوض کنند.

در فرآیندهایی که پیام ها با سرعت بیشتر از سرعت نور حرکت می نمایند، تسلسل وقایع (وقایعی که پیش از وقایع دیگر رخ می دهند) به انتخاب دستگاه مختصات بستگی پیدا می کند، در عین حال ، جهت جریان اطلاعات یعنی اساس بستگی علت و معلول تغییر نمی نماید. این مسئله موجب نقص علیت می گردد.

بازگشت به گذشته

گمان می‌رود چنین جریانی بتواند برای ایجاد ارتباط تلفنی با گذشته کمک کند یا ممکن است شخصی خود را به ساعت 11 صبح روز قبل انتقال دهد … . چنین چیزی مادامی که دنیای سرعتهای کوچک‌تر از سرعت نور با دنیای سرعتهای بزرگ‌تر از سرعت نور برخورد پیدا کند، تناقض می‌باشد. اگر فقط محدوده سرعت‌های بالاتر از سرعت نور را مورد توجه قرار دهیم، چین تناقضاتی به‌وجود نمی‌آید. تاکنون هیچ یک از اطلاعات تجربی به دست آمده وجود تاکیون‌ها را به اثبات نرسانیده‌اند.

دنیای ریز ذره‌ها

پیشرف جهان کوچک عقاید و تصورات خارق‌العاده‌ای پدید می‌آورد که نظریه‌های دانش عادی را نقض می‌کند و آشکارا نشان می‌دهد. چنین عقیده‌ای که معلومات امروزی علمی مفاهیم مطلق و غیر قابل تغییری هستند، پوچ می‌باشد. به نظر نمی‌آید که هیچگاه پیشرفت فیزیک و اختر فیزیک به انتها برسد.

فرضیه ذرات بنیادی که همواره وقایع عجیب‌تری را آشکار می‌سازد. دائما با مفاهیم پیچیده ریاضی و سایر مفاهیم پیچیده به‌ وجود می‌آید که با دنیایی که ما را احاطه کرده هیچ گونه مشابهتی ندراد. باید گفت که این فرضیه روز به روز بیشتر با فرضیه کیهانی آمیخته می‌شود. به عبارت دیگر قوانین طبیعی حاکم بود و نقطه نهایی و متضاد ابعاد جهانی یعنی دنیای ریز ذره‌ها و دنیای وقایع کیهانی هیچگاه با یکدیگر متناقض نیستند.

بیان ریز ذره‌ها بوسیله پدیده گرانشی

با نفوذ بیشتر در دنیای ریز ذره‌ها ، اثرات گرانشی بطور قابل توجهی کمتر می‌شوند. ولی این مساله تا نقطه معینی صادق است و نقش آنها بطور مشخصی افزایش می‌یابد. و آنها مانند وضعیتی که در جهان بزرگ وجود دارد به صورت پدیده‌های فیزیکی غالب در می‌آیند. در دنیای ریز ذره‌ها که وجه مشخصه آن فواصل کوچک است، مقادیر انرژی و در نتیجه جرم به اندازه‌ای افزایش می‌یابد که از این نظر دنیای ریز ذره‌ها مشابه پدیده‌های دنیای بزرگ و فوق‌العاده بزرگ می‌گردد و دو جهان مانند گذشته یکی می‌شوند و به همین دلیل آنها برخی از قوانین طبیعت مشترک هستند.

سیاهچاله‌ها که نشان‌دهنده چگالی فوق‌العاده زیاد ماده هستند، ناحیه دیگری می‌باشند که در آن وقایع جهانی و میکروسکوپیک باهم یکی می‌شوند. در اینجا پدیده گرانشی در هر دو حالت عظیم است که در حالت اول بصورت هندسه تغییر یافته فضا و در حالت دوم به صورت اثرات مکانیک کوانتومی بیان می‌شود.

منبع : دانشنامه رشد 

کشف ذراتی که سریع تر از سرعت نور حرکت می کنند

پایه های فیزیک به لرزه در آمد!!!

دانشمندان در مرکز تحقیقات هسته ای سرن در شهر ژنو می‌گویند که پس از سنجش سرعت ذرات بنیادی پی برده اند که این ذرات سرعتی بیشتر از نور دارند، نتیجه ای که با یکی از قوانین اساسی فیزیک مغایرت دارد.

 شب گذشته، انتشار مقاله‌ای آنلاین در پایگاه‌های خبری علمی زلزله‌ای در دنیای فیزیک به‌پا کرد. آنتونیو اردیتاتو و همکارانش در آزمایشگاه OPERA واقع در ایتالیا اعلام کرده‌اند بیش از 2 سال است ذرات نوترینوی تولیدشده در شتاب‌دهنده‌های سرن را ردیابی می‌کنند و 16هزار مورد را ثبت کرده‌اند که این ذرات سریع‌تر از سرعت نور به این آزمایشگاه می‌رسند. هرچند این موضوع با شک و تردید بسیاری از فیزیک‌دانان جهان روبرو شده، اما کنفرانسی اضطراری امروز در سرن برگزار خواهد شد تا نتایج این تحقیق در آن ارایه شود.

نوترینوهای پرسرعت  

به گزارش نیچر، آزمایشگاه اوپرا (مخفف عبارت Oscillation Project with Emulsion-tRacking Apparatus) در آزمایشگاه ملی گرن‌ساسو ایتالیا و درعمق 1400 متری زمین واقع شده و هدف از آن، بررسی ذرات نوترینو است. نوترینو، ذره‌ای زیراتمی است که 80سال از کشف آن می‌گذرد و از آن‌جاکه به‌ندرت با ماده واکنش می‌دهد، اطلاعات کمی درمورد آن وجود دارد. این ذره جرم فوق‌العاده اندکی دارد، به انواع مختلفی در طبیعت وجود دارد و به‌تازگی مشخص شده که از نوعی به نوع دیگر تبدیل می‌شود. آشکارسازهای اوپرا وظیفه داشتند بررسی تبدیل نوترینوهای میون تولیدشده در سرن را به نوترینوهای تاو بررسی کنند.

به گفته دکتر اردیتاتو، گروه اوپرا فاصله 730 کیلومتری آشکارساز تا سرن (در نزدیکی ژنو سوییس) را با دقت کمتر از 20 سانتی‌متر اندازه‌گیری کرده و با استفاده از ساعت‌های اتمی، دقت زمان‌سنجی خود را به کمتر از 10 نانوثانیه (هر ثانیه برابر یک میلیارد نانوثانیه است) رسانده‌اند. طی 2 سال آزمایش، آن‌ها 16هزار ذره نوترینو را ثبت کرده‌اند که 60 نانوثانیه زودتر از زمانی که نور این مسافت را با سرعت 299,782,458 متر بر ثانیه طی می‌کند، به آشکارساز رسیده‌اند. از نظر محاسبات آماری، این اختلاف شش برابری آن‌قدر معتبر هست که به‌عنوان کشفی جدید مطرح شود.

اما چرا این موضوع تا این اندازه مهم است؟ آلبرت اینشتین در سال 1905 نظریه نسبیت خاص خود را بر اساس 2 اصل بنا کرد، یکی اصل نسبیت و دیگری اصل بالاترین سرعت که می‌گفت «سرعت نور در خلاء یعنی 299,782,458 متر بر ثانیه حد بالایی سرعت‌هاست و تمام ناظران لَخت (ناظرانی که شتابی به آنها اعمال نمی‌شود) آن‌را به یک مقدار اندازه‌گیری می‌کنند. نظریه نسبیت خاص تاکنون بارها و بارها آزمایش شده و تمام پیش‌بینی‌های آن با دقت مثال‌زدنی تایید شده است. حال سوال اینجاست که اگر نتایج آزمایش اوپرا تایید شود، آیا این اصل بنیادی نقض خواهد شد؟

این اولین بار نیست
البته این اولین بار نیست که چنین چیزی مطرح می‌شود. در سال 2007 / 1386، آزمایشMINOS در مینه‌سوتای آمریکا که ذرات نوترینوی تولیدشده در فرمی‌لب را جستجو می‌کرد، به نتایج مشابهی رسید؛ اما از آن‌جا که اندازه‌گیری فاصله در آن آزمایش به‌مقدار کافی دقیق نبود و خطای آزمایش در مقایسه به نتایج بسیار بالا بود، اهمیت چندانی به نتایج آن داده نشد.

به گزارش پایگاه خبری فیزاورگ، برای آن‌که نتایج آزمایش اوپرا تایید شود، چند آزمایشگاه دیگر باید این آزمایش‌ها را تکرار و به همین نتیجه برسند. در حال حاضر، فقط دو مرکز روی زمین توانایی چنین آزمایشی را دارند، یکی فرمی‌لب (آزمایشگاه ملی فرمی در ایالات متحده) و دیگری تاسیسات آزمایشگاه هسته‌ای ژاپن که پس از زلزله و سونامی اسفند 1389 در شرایط مناسبی قرار ندارد. مشکل اینجاست که ابزارهای اندازه‌گیری فاصله در فرمی‌لب از دقت لازم برای دست‌یابی به دقت آزمایش اوپرا برخوردار نیستند و شاید یکی‌دو سالی طول بکشد تا این آزمایش در آنجا تکرار شود.

یا نسبیت خاص نقض شده است؟
امروز، کنفرانسی در آزمایشگاه هسته‌ای اروپا، سرن برگزار می‌شود و گروه ایتالیایی نتایج منجر به اعلام این کشف را با جزئیات کامل اعلام خواهند کرد. فیزیک‌دانان نیز از سراسر جهان خود را به این کنفرانس رسانده‌اند تا موضوع را با دقت بررسی کنند و شاید بهتر باشد پیش از هر اظهار نظری تا پایان کنفرانس امروز صبر کرد؛ اما دانشمندان احتمالات مختلفی را مطرح کرده‌اند.

در شرایطی که برخی این احتمال را می‌دهند که نتایج آزمایش درست باشد و نوترینوها واقعا با سرعتی بیش‌از سرعت نور در خلا حرکت کرده‌اند، برخی دیگر به نتایج آزمایش‌های متعددی اشاره می‌کنند که هیچ نشانه‌ای از ذرات با سرعت بالاتر دیده نشده است. یکی از قابل‌توجه‌ترین این آزمایش‌ها، ابرنواختر 1897A در ابرماژلانی بزرگ بود (در فاصله 170هزار سال‌نوری از زمین) که در سال 1987 / 1366 اتفاق افتاد. اگر واقعا ذرات نوترینو با سرعتی بیش‌تر از سرعت نور حرکت کنند، نوترینوهای این انفجار می‌بایست سال‌ها قبل‌تر از مشاهده انفجار به زمین می‌رسید و آشکارسازهای متعدد در سراسر جهان آن‌ها را ثبت می‌کرد، درحالی‌که علایم ثبت‌شده در آشکارسازهای فیزیک هسته‌ای و تلسکوپ‌ها فقط چند ساعت باهم اختلاف داشت که دلایل آن هم مشخص است.

برخی دیگر از دانشمندان، این نتایج را به وجود ابعاد بالاتر ارتباط می‌دهند، این‌که ذرات نوترینوی تولیدشده در سرن با استفاده از ابعاد بالاتر و از مسیری کوتاه‌تر (!) به آشکارساز اوپرا رسیده‌اند و بدین تریب بدون شکستن محدودیت سرعت نور این نتیجه را رقم زده‌اند.

گروه دیگر نیز معتقدند این آزمایش احتمالا با خطایی سیستماتیک مواجه شده که به این نتیجه غیرقابل قبول منجر شده است 

فرهنگ و ادب

شعری از پیر خرقان ، ابوالحسن خرقانی  

و 

خط زیبای امیر فلسفی  

معما

 معما

چند تصویر چهره در شکل زیر می بینید؟

هفت تا خوب است، اما گر بتوانید ۱۰ تصویر را ببینید بهتر است .... 

یک معما

 یک معما از دوستان مرکوری

سه پسردارم که حاصل ضرب سنشان٧٢است ومجموعه سنشان شماره ى خیابانیست که درآن زندگى میکنیم
سام شماره ى خیابان رادیدوگفت این مسئله مبهم است
دوستش گفت بله مبهم است ولى به هرحال امیدوارم روزى پسربزرگم درتیم فوتبال دانشگاه بازى کند
سن هریک ازاین پسرهاچه قدراست 

با تشکر از ستاره

مرا فراموش نکنید

مرا فراموش نکنید

روزی پدری در اتاق خود به شدت سرگرم کار بود و مشغول بررسی نامه ها و تنظیم قرار ملاقات و ... بود.
به طوری که وقتی دخترش به او نزدیک شد متوجه نشد. دختر پس از کمی سکوت گفت:
- بابا چیکار می کنید؟
- دخترم دارم قرار ملاقات هام رو توی دفترم می نویسم.
باز مجدداً دختر پس از چند لحظه سکوت گفت:
- بابا آیا اسم من هم در اون دفتر هست؟

برای یک لقمه نان

برای یک لقمه نان 

روزی نویسنده جوانی از جرج برنارد شاو پرسید: «شما برای چی می نویسید استاد؟» برنارد شاو جواب داد: «برای یک لقمه نان»نویسنده جوان برآشفت که: «متاسفم! برخلاف شما من برای فرهنگ مینویسم!»برنارد شاو گفت: «عیبی نداره پسرم هر کدام از ما برای چیزی مینویسیم که نداریم!»

عامل قحطی

عامل قحطی 

روزی در یک میهمانی مرد خیلی چاقی سراغ برنارد شاو که بسیار لاغر بود رفت وگفت:آقای شاو ! وقتی من شما را می بینم فکر می کنم در اروپا قحطی افتاده است. برنارد شاو هم سریع جواب میدهد : بله ! من هم هر وقت شما را می بینم فکر می کنم عامل این قحطی شما هستید!